Onze reizen - Bolavenplateau

15 februari 2012

Lekker ontbeten bij Lamache en met de tuktuk naar het vliegveld om 9 uur (40000 kip). Klein vliegveld waar je incheckt en dan lekker weer buiten gaat zitten tot er geboard wordt. Vlotte vlucht waarbij we lekker op de eerste rij mogen zitten met veel ruimte...ons zul je niet horen over Lao Airlines hetgeen toch heel slecht bekend staat op alle fronten, wij vinden het prima! Tuktuk naar het hotel (20000 kip) in een snikheet Pakse, je merkt meteen dat we toch een heel stuk zuidelijker zitten. We worden afgezet op een van de hoofdstraten en vinden vlot Salachampa waar we een bungalow hebben. ’s Middags de stad in... er is op 1 wat na werkelijk niets maar dan ook niets te zien en op zoek naar een tour die twee dagen naar het Bolavenplateau gaat. Is nog niet zo simpel en er worden woekerprijzen gevraagd rond de $ 169 pp zonder overnachting en/of maaltijden. We besluiten bij de plaatselijke vvv een auto met chauffeur te huren voor $120 voor de twee dagen en vullen het zelf wel in...chauffeur schijnt geen Engels te spreken... ’s Avonds prima gegeten in het hotel hetgeen een wat langere avond werd vanwege het uitvallen van de stroom op het kruispunt waar we zitten.

16 februari 2012

Na een rondje door de stad toch maar besloten te ontbijten in het hotel aan van die hopeloze lage tafeltjes maar in Pakse is werkelijk niets te beleven! Hadden al gelezen dat het een goede uitvalsbasis is om het zuiden te verkennnen en een wat Franse sfeer heeft qua bouwstijl (en stokbrood) maar daar is dan ook alles mee gezegd. Half negen scherp staat Hes met zijn 4x4 voor de deur en beginnen we met onze trip naar het Bolavenplateau, die uiteindelijk helemaal blijkt te worden zoals we voor ogen hadden. Eerste stop bij de waterval van Tad Fan (5000 kip pp) waar je niet heel dichtbij kan komen als je geen zin hebt om 2 uur naar beneden te klauteren in deze bloedhitte (wij niet weer voor een waterval in ieder geval haha...voelen de vorige nog in de kuiten zullen we maar zeggen) dus door naar Paksong. Wat een bende in dit plaatsje maar wel meer het idee dat wij van Laos hadden! Levendige markt bezocht met veel groenten en fruit, slagers en vishandelaren die ook nog regelmatig hun catfish die uit de teilen zijn gesprongen opnieuw moeten vangen... Stinkt er reuze naar gedroogde visjes waarvan ik weet niet hoeveel verschillende soorten in hoge bergen liggen te wachten op een klant. We zijn een bezienswaardigheid op zich en mensen kijken je soms aan of je van Mars komt. Het valt ons ook hier weer op dat men eigenlijk alles hier kan krijgen...van eten en (overal) Beer Lao tot kaplaarzen, rugzakken, scooters en huishoudelijke spullen. Op elke markt zijn ook wel verschillende apotheken te vinden, vraag is of je daar iets kan kopen wat niet over datum is. Je leest namelijk maar 1 ding...niet ziek worden in Laos! Wordt je dat wel, zorg dan dat je zo snel mogelijk in Bangkok komt! We gaan ons best doen het niet meer te worden de laatste paar dagen...hebben tot nu toe nergens last van gehad alhoewel we alles eten, zelfs fruit en salade! Alles is hier supervers en op bijvoorbeeld een baquette zit veel sla, tomaat en komkommer aangezien vlees duur is en kaas al helemaal niet te betalen. Onze darmen vinden het allemaal best...met een cola per dag om de boel te zuiveren.

We zitten hier op het Bolaven plateau dat heuvelig is, zo’n 1200 meter hoog, en tussen de koffieplantages (waarvan Hes helaas geen kan vinden die open is voor een tour en proeverij) en rijden zo door naar Banko Phoung, een dorp met animistische Proto Maleiers van de Katoustam. Bijzonder, er komt een man naar ons toe om voor 5000 kip pp een kaartje te verkopen (krijg meteen een openluchtmusem gevoel...) en ik vraag hem of hij dan ook onze gids is. Holt weg maar even later komt Hook aangescheurd op zijn brommer en die zegt te gaan gidsen. Hij spreekt zelfs wat Nederlands, ‘geleerd van vrienden uit Wieken’ , en is er duidelijk op gebrand nog meer Nederlandse woorden te leren van ons. Ondertussen leidt hij ons rond, woont zelf in het dorp, en geeft uitleg en toestemming om te filmen en fotograferen. Voel je je toch minder een voyeur! Mensen lopen niet meer in traditionele kledij maar maken nog wel steeds tijdens hun leven een doodskist om de geesten goed te stemmen en stallen die onder de rijstzolder. Als je een ongeluk hebt gehad mag je trouwens niet in de kist want daar houden de geesten niet van en wordt je gewoon begraven in een bamboemat. Iedereen rookt hier bamboe waterpijp, al vanaf 4 jaar (!) en ze hangen allemaal maar wat rond. In relatief kleine paalwoningen wonen ze met een heleboel families samen, in eentje ervan zelfs met 72! Je moet er toch niet aan denken. Kinderen zijn er stinkend smerig, afgezien van de 3 meisjes die zich amusren bij de waterpomp, maar wel dolblij met onze pennen en ballonnen. Armoe troef maar wel sinds vorig jaar electriciteit als cadeautje van de overheid en allemaal een tv en een schotel (die meestal als bruidschat meekomt met de schoondochter die intrekt). Je mag pas als ‘nieuw’ gezin verhuizen als de geesten het goed vinden...ook een manier om het woningtekort op te lossen... Hook is blij met zijn fooi en zwaait ons uit met een ‘tot ziens’ en wij tuffen door naar het Sinuk Coffee Resort in een mooi aangelegde botanische tuin voor koffie en een lekkere lunch. De rit gaat verder naar Tad Lo waar we geacht worden een guesthouse te vinden. De Tad Lo Lodge waar we naartoe worden gestuurd vinden we veel te duur maar is gelukkig ook vol, komen we mooi mee weg. Heb gelezen over Sypaseuth guesthouse maar het matras op de grond in een donker hok in een dorp waar ratten heel gewoon zijn gaat ons toch wat te ver. Hes brengt ons naar Sayse Tadle waar ze ons een kamer proberen aan te smeren voor $45! Bigbigbig room! Ja zal best, maar $45 vinden wij ook nogal big, zeker zonder ontijt en dan eerst nog 10 minuten in het donker tussen rotsblokken omhoog klauteren...het moet wel vakantie blijven. We vragen small room small price en worden meegetroond door een potige mevrouw (blijkt ook een man te zijn gnagna) naar een prima kamer met twee schone bedden, klamboe en water voor 180000 kip (18 euro dus een stuk beter). Ze hebben een restaurant met grote tafels en banken aan de voet van de prachtige waterval Tad Hang waar we heerlijk met een biertje gaan Kolonisten en daarna spareribs eten. Boek uitlezen en instorten om 9 uur!

17 februari 2012

Ontbijt naast de waterval en met het plan te gaan zwemmen in de waterval naar boven geklommen. Is erg glibberig van de algen en niet diep genoeg om echt te zwemmen dus het wordt pootjebaden en gewoon in de stroming liggen. Heerlijke helder en zacht water en geen mens te bekennen. Heerlijk begin van de dag! Hes staat al klaar om half 11 en brengt ons naar Honey Houn, nog een animistisch dorpje (groot bord ervoor = model healthy town) waar bijna niemand te zien is en we vinden het allemaal nogal toeristisch opgesteld. Als de dames in de gaten krijgen dat we er zijn roepen ze ons aan om hun geweven stoffen te kopen. We blijven niet lang...Hes ziet zijn programma in de war lopen en we kunnen nauwelijks communiceren...hij gaat gewoon wat langzamer rijden.... Laatste stop in Phasouam, een soort klein natuurpark dat (zeker wat de temperatuur betreft) aandoet als een stukje regenwoud met een mooie waterval en een leuke tippel door het park/bos. Uiteindelijk komen we bij het etnische gedeelte waarbij we weer een openluchtmuseum gevoel krijgen dus snel uitgekeken zijn...rit naar Pakse duurt nog een klein uurtje.

’s Middag laat ik met heerlijk een uur masseren (35000 kip =3,5 euro...toch niet te geloven) en Bram die dit verschrikkelijk vindt gaat film en foto’s kopieren op het notebook. Het regent zowaar en we krijgen achter elkaar 3 niet knullige buien...je ruikt gewoon dat het hier niet vaak regent! Hopen dat het straks droog is zodat we weer lekker hier op het terras kunnen eten. Extra deken gevraagd om onder het onderlaken te leggen want ook in dit matras springen de veren je tegemoet (en ik had nog wel gevraagd of er ook een matras op kon...hebben ze gewoon niet)...we zullen zien of het iets helpt!