Onze reizen - Mekong
We moeten verzamelen in Sinouk Coffee Restaurant en na de heerlijke baguette eerder besluiten we gewoon die club sandwich als ontbijt te nemen met een heerlijke Americano voor Bram erbij! We zijn in ieder geval ruim op tijd voor de ‘oppik’ ...die uiteindelijk een uurtje uitloopt omdat 2 Fransen niet zijn komen opdagen en worden opgehaald met de tuktuk. Nog maar een Americano en een warme chocola en wat een service...de drankjes (ook van het ontbijt) blijken voor de cruise haar rekening te zijn! Uitleg over het programma door een gids waarvan we snel blij zijn dat hij voor de Fransen is en er ook een Engelse gids schijnt te zijn want deze meneer hoort zichzelf zo vreselijk graag praten en lacht om zijn eigen grappen die hij waarschijnlijk niet eens begrijpt (en ook niet grappig zijn...). 200 meter lopen naar de aanlegplaats van de longtail die ons in een tocht van twee uur naar het Vat Phou schip brengt. Wat een indrukwekkende rivier, de Mekong, met op de breedste plekken 2 km breedte! Er zijn duidelijk vaargeulen en we varen eigenlijk te ver naar het midden om veel van het leven op te pikken op de oevers. Veel bootverkeer is er ook niet tot onze verrassing (en spijt). Aan boord krijgen we de lunch geserveerd in het koude restaurant (aan tafel met een Frans echtpaar waarvan de man ons fijntjes uitlegt waarom Fransen een hekel hebben aan Nederlanders...blijkt later een werkelijke lawaaipapegaai te zijn...) binnen terwijl de groep die na de lunch weer vertrekt lekker buiten op het dek zit. We zijn snel boven....
Terug naar de boot voor een verkoelend biertje en weer worden we naar het restaurant binnen gestuurd, dus snel weer buiten en vroeg de kooi in!
Om 7 uur gaan we varen en na een sober ontbijt met vieze thee meren we aan bij het strand van dorp Huei Thamo, een klein vissersdorp met 600 mensen, waar het leven er nog uitziet zoals je het je enigzins kan voorstellen in Laos. Paalwoningen, grote waterpotten, overal kippen en kuikens en vooral overal rommel. Het dorp gaat over in een tropisch aandoend bos met hele aparte camembertbomen en vele andere soorten waardoor we wandelen om aan te komen bij de mysterieuze jungle tempel, Oum Muong. De gids begrijpt werkelijk niet dat Unesco de fondsen nog niet bij elkaar heeft maar ons kleine groepje wel en die combinatie met de warmte zorgt dat we snel terug gaan naar het strand. Heerlijk samen gezwommen in de Mekong! Helder koel water met een ontieglijk sterke stroming...zwemmen of de jetstream aanstaat en je komt geen meter verder...
Na de lunch aan boord wandelen we door Ban Deua, een klein Laotiaans vissersdorp met enorm veel kinderen en natuurlijk veel kippen maar ook eenden en varkens. Mensen zijn er supervriendelijk en helemaal trots staan ze te stralen als je op hun verzoek hun kinderen op de foto zet! Diner aan boord en ’s avonds gezellig met Bert en Anita na zitten praten.
Tijdens het ontbijt varen we naar het gebied van de 4000 eilanden, wat duidelijk meer een omschrijving is van veel eilanden...elke struik in het water valt namelijk onder de noemer eiland haha... We worden overgezet op een sampan want de boot is te groot om tussen de eilandjes door te manouvreren en bovendien zijn er nogal heftige stroomversnellingen en kleine draaikolkjes. Geen plek om te zwemmen in ieder geval! Mooie tocht van een kleine twee uur voor we aan land gaan voor de kick van de Fransen aan boord, de oude Franse spoorweg (waarvan nog twee meter is te zien) en een oude locomotief met een wandeling verder een oud koloniaal Frans huis dat half ingestort is (en brand lijkt er ook geweest te zijn). Maar goed dat de Fransen in een andere groep zitten want wij als Nederlanders maar ook het Duitse echtpaar en de twee Italiaanse vriendinnen vinden het een aanfluiting en wat ons betreft had het geschrapt kunnen worden uit het programma. We varen door naar Xieng Di voor een lokaal restaurant voor de lunch. Alle tafels zijn gedekt en even later stromen er tientallen Thai binnen. ..wat een gekwek! Prima buffet en vanaf het terras kijken we uit over kinderen die dik plezier in het water hebben. Lekker plekje dus!
Met een minivan gaan we door naar Khone Phapeng watervallen die 1 km breed zijn en erg mooi. We nemen afscheid van Bert en Anita en worden per minivan samen naar de Nongnokkieng grens met Cambodja gebracht.
