Onze reizen - Vallei der Kruiken

Korte vlucht en Jan van het guesthouse stond klaar om ons op te pikken. Onze kamer met raam was al ‘geruild’ door andere gasten maar gelukkig nog een andere kamer met raam beschikbaar...even verhuizen. Heel verhaal van Jan over zijn tours die wereldberoemd waren maar ook wel heel erg aan de prijs en we zeiden er nog even over na te willen denken. De $$$$ vlogen om je oren in een land waar bijna de helft van de bevolking dagelijks moet rondkomen van $1,25... dan krijg je toch het gevoel dat het anders moet kunnen. Ik had van huis uit al gebeld met Kong Kheo guesthouse (na geen antwoord op mijn mail) en toen werd ik er ook niet veel wijzer van dus nu liepen we er maar even naar toe. Tour van Jan ad $70 pp was hier ongeveer hetzelfde echter voor 150000 kip pp (zeg 15 euro) en dat lekker met 2. Dus geboekt. Tour van de noordelijke route was aan dezelfde prijs dus daar leggen we morgen wel een ei over...weten ook dat we rechtstreeks de bus naar Luang Prabang kunnen nemen voor 110.00 kip pp en dat voor 7 uur lang nonstop! Pffff...Misschien dat we morgen nog een stel vinden om samen een auto met chauffeur in te huren en de noordelijke route te doen met twee overnachtingen erin...
Biertje gedronken bij de snackbar en gegeten bij Simmaly Restaurant...de Lao ‘hingen er met de benen uit’ en we hebben heerlijk gegeten en weggespoeld met BeerLao voor 8 euro... Bram vond het zo lekker dat hij morgen hier weer wil eten maar dan wordt het Phonekeo Restaurant, de andere ‘place to be’! Nu is het kwart over acht en Bram stort in (boek niet goed genoeg?).

9 februari 2012

Op tijd wakker en met een goede douche achter de kiezen op weg naar een traaaag ontbijt. Basic maar voor ons genoeg om de dag te starten. Net over half negen zitten we bij Khong Keo aan een bierpul met thee, tenminste niet zo’n knullig bakje, en keurig op tijd staat Seng klaar met zijn auto.. we zijn de enige twee voor de tour. Op naar de bomkraters... Amerika gooide in dit gebied jarenlang elke 8 minuten een bom ... en de verschillende verklaringen lopen nogal uiteen... Heel veel kraters en gemarkeerde gebieden waar het wel en niet veilig is om te lopen, maw waar het mijn- en bomvrij is (tussen de blauwe vlaggen en/of de witgekalkte ingegraven stenen – rood is foute kant). Je bent nog maar even de stad uit en het beeld verandert steeds meer in datgene dat je voor ogen had van Laos alhoewel het er ‘welvarender’ uitziet dan je kan verwachten van een van de meest armoedige landen van de wereld! Dat beeld heerste bij ons al in Vientiane en we kunnen het nu ook niet loslaten... terwijl je toch verhalen hoort dat ondanks dat ruim een derde van het bnp ontwikkelingsgeld is er nog steeds geen behoorlijke infrastructuur is en de overheid het lekker in de zak steekt...

Hmong dorp bezocht dat bomcapsules als bouwstenen gebruikt en waar een hele serene rust overheerste terwijl de meeste volwassenen duidelijk bezig waren , van smid tot dakbedekking of het verzorgen van een koe die toch zo’n $800 kost en de grootste bijdrage vormt tot het begin van de bouw van een huis! De riante duiventillen worden graag bewoond...ze weten waarschijnlijk niet dat ze vandaag of morgen op het menu staan... Laotianen eten werkelijk alles! Alles wat wij al kunnen bedenken uitgebreid met spinnen (niet te klein natuurlijk), sprinkhanen, ratten, stekelvarkens, eekhoorns, slangen, allerlei vogels zelfs de kleinste soort mus (kinderen lopen met katapulten om hun nek en vinden het prachtig vogels neer te knallen). Alleen apen lusten ze niet, lijken te veel op mensen. Voor het vertrek vanochtend bezochten we eerst de voedselmarkt om onze lunch bij elkaar te sprokkelen en je hebt dan werkelijk geen idee wat je moet kopen! Van meer dan de helft weet je niet eens wat het is laat staan dat je het wil proeven als je er goed naar kijkt!

In de tour volgt nu een kleine trekking naar de waterval waar we op het eerste plateau zullen lunchen (=opeten wat we op de markt hebben gekocht). Het is ondertussen midden op de dag , lekker opgewarmd, en de kleine trekking blijkt te bestaan uit een zeeeer vlotte afdaling naar de onderkant van de waterval (iedereen weet hoe Bram reageert op een snel dalend pad met afgrond ernaast...), lunchen, dan via een boomstam van 20 meter boven op de waterval oversteken door het water en weer terug naar de top. Gaat hem niet worden! Seng merkt dat het allemaal niet zo flex gaat terwijl wij vinden dat met het wisselen van hand vast houden best wel meevalt . Ik ben eigenlijk heel trots op Bram want had nooit voor mogelijk gehouden dat hij over dit soort paadjes zou lopen...en nu loop ik erop vooruit, dat hij gewoon hup vooruit in die hitte weer naar boven klimt. Toppertje!

Enfin missie geslaagd en we mogen mee door naar de volgende ronde : vallei van de kruiken. We bezoeken site 1 en alhoewel het wel bijzonder is dat niemand weet hoe deze grote kruiken gemaakt zijn of hier gekomen zijn...1 site blijkt wel genoeg te zijn en we zijn blij niet te hebben gekozen voor deze tour en niet alle 3 (er zijn er overigens zo’n 65 maar die zijn niet allemaal bomvrij gemaakt)

Terug naar Phonsavan, biertje bij de guesthouse, en de rekening die bijna twee keer zo hoog is als afgesproken. Niet fair, Bram houdt het op slecht Engels, en uiteindelijk betalen we het hogere bedrag wat overigens nog steeds lager is dan berekend in ons guesthouse. Na zo’n heerlijke dag geeft dat toch een beetje nare nasmaak...zeker voor de gids Seng voor wie we de fooi al klaar hadden maar daar nu even geen zin meer in hadden (hij zat er de dag ervoor bij en hield nu gewoon zijn mond dicht). Jammer...

Op weg naar the white Orchid een ticket geboekt voor de minibus naar Luang Prabang in plaats van de lokale of VIP bus op aanraden van een in Laos geboren Amerikaan die hier toevallig was om muziek te doceren! Mailtje gestuurd naar ‘huis’ om gerust te stellen na Jessica haar sms dat er toeristen vermoord waren in Laos (ten noorden van Luang Prabang maar daar gaan we niet naar toe en we denken gezien de leeftijd dat er wel iets anders gespeeld heeft...) en nog twee nachten bijgeboekt in Luang Prabang want de Mekong Moon Inn was vol. Wederom lekker gegeten in Simmaly, rugzakken herpakt en tukken...morgen 8 uur in de bus...en Lars bellen voor zijn 21e verjaardag!!!