Onze reizen - Khajurahu

Zaterdag 9 februari 2013

Weer heerlijk geslapen in ons koninklijke bed en een behoorlijk tuf voor de boeg naar Khajuraho. Valt in kilometers echt wel mee, 170, maar men zegt dat de weg slecht is. Wat heet slecht? De meeste stukken kan je niet eens weg noemen, eerder een slecht pad met diepe kuilen en geulen. Zo erg dat Raffi regelmatig uitstapt om te kijken hoe hij het best de volgende ‘hindernis’ kan nemen... Na 2 uur aangekomen waar we worden ontvangen door een glibber van het reisbureau die zichzelf uitermate interessant vindt. Het hotel is groot, met het bekende terugkerende patroon van na de bouw nooit meer iets aan doen. De muren zijn weliswaar onlangs gesausd en het mooie zwembad ziet er schoon uit maar dat is het. Personeel bedelt continue om een fooi (hier heb ik nog een glas voor u, ik heb uw kamer schoongemaakt, uw bed opgemaakt, extra wc-papier neergezet(?), uw biertje opengemaakt...) maar als wij om 6 uur een spelletje willen spelen en een biertje drinken kan dat nergens. Gaat u lekker buiten zitten (bijna donker), bar is gesloten, café wil geen tafel afruimen dus we eindigen aan het bureau in de kamer. Boffen dat we het tenminste samen altijd gezellig hebben!

Zondag 10 februari 2013

Lars jarig, 22! Bellen lukt niet, geen bereik, terwijl je wel overal reclameborden ziet van Vodafone (eerste wat ze namelijk roepen is dat je een lokale provider moet hebben). Na een karig ontbijt staan we in de startblokken om met gids Lotus de beroemde tempels te gaan bekijken. We beginnen bij de, door iedereen bezochte, westelijke groep en dan wel eerst de Lakshmana Temple, de oudste tempel waarvan als enige het plateau nog intact is en niet gerestaureerd.

Prachtig beeldhouw werk ingedeeld op heiligdom, huiselijke taferelen/dansers en musici, tantra sexualiteit en oorlog.

In het ook prachtig bewerkte sanctum een beel van de drie-koppige Vishnu met zijn reïncarnaties Narasimha en Varaha.

Het echte India snuiven is mogelijk net naast deze tempel (achter een hek net naast het complex) bij de Matangesvara tempel, gewijd aan Shiva, waar zingende en biddende mensen op de trappen wachten in een lange rij om met hun offers het heiligdom in te mogen.

Het is rustig in het ‘tempelpark’en we steken door naar de Kandariya Mahadeo, de grootste en mooiste van het complex door zijn typische bouw en prachtige beelden.

In totaal zijn er 64 verschillende vrouwenfiguren te zien (van danseressen, tot vrouwen die zich opmaken, verleiden, voeten in de henna zetten, in een spiegel bekijken) en 84 kama sutra standjes.

Lotus vindt dat je met een beetje yoga erbij deze standjes wel zou moeten kunnen uitoefenen maar wij vinden dat er in de afbeeldingen wel erg vaak (kleine) figuren staan, de dienaren, die een been of schouder ondersteunen...moet je zeker even je buren erbij roepen... De tempel is gewijd aan Shiva en binnen bevindt zich dan ook de lingam.

Uiteindelijk de Vishwanath tempel gewijd aan Brahma met leeuwen aan de noordkant en olifanten die deze trap aan de zuidkant flankeren. Een klein paviljoen van Nandi er tegenover op hetzelfde plateau (wat doet Nandi hier bij Brahma?)

We rijden naar de oostelijke groep met de werkelijk prachtige Parshwanath Tempel, de grootste Jaïn tempel (Hindoeïstische buitenkant) met gave beelden die voornamelijk het dagelijkse leven betreffen.

Hij is gewijd aan Adinath, de eerste Jaïn profeet, aangeduid met een kleine stier onder aan zijn beeld. Er zijn 24 Jaïn profeten en aangezien deze heren bloot zijn worden hun beelden herkend aan het kleine symbool onderaan, als cobra en stier. De diamant als hanger om hun nek betekent de verlichting. De vlag bovenop geeft aan de tempel ‘a living place’ is.

Dat kan je ook zeggen van de Adinath Tempel die duidelijk bezocht wordt. Sober ingericht rond een lege binnenplaats met allemaal nissen met daarin beelden van de 24 profeten. Het heiligdom is ingenomen door profeet nr. 16, Shatinath (Santi = vrede) met een hert als symbool, een groot beeld waar een stel gewoon voor is gaan zitten met hun gebedenboek en offers. In het boek staan de te prevelen zinnen in en wanneer je wat op het bord moet offeren (rijst, kokosnoten en kruidnagels).

Als laatste bezoeken we de twee uit elkaar liggende tempels van de zuidgroep, weinig bezocht (ook geen souvenir verkopers die je aanvallen) die voor ons nieuwe beelden tonen.

Blijft natuurlijk lastig om alle 30.000 goden te kennen en onthouden. Kamadeva met partner Rati, liefdesgod, herkenbaar aan pijl en boog. De god met de stierenkop waarvan er 8 zijn aan de buitenkant van de Duladeo Tempel, is Astavasu, de beschermer van het sanctum santorium.

In de bescheiden Chaturbhuj Tempel even verderop staat in het sanctum een gigantisch mooi en vredig beeld van Vishnu daar duidelijk nog aanbeden wordt door omwonenden.

Mooie dag, eten ‘at the poolside’, door de rugleuning van je stoel zakken, boekje, dutje en proosten op Lars die helaas telefonisch van hier niet te bereiken is! Morgen vliegen naar Varanasi en snel dit hotel vergeten en vooral niemand aanbevelen...

Maandag 11 februari 2013

Gisteravond kwam de gladjakker van het reisagentschap om kwart over negen langs om te melden dat we om half 3 werden opgehaald voor de vlucht van half 6! We hadden dit scenario gelukkig al voorbereid want we hebben met deze late vlucht dus gewoon een dag teveel in Khajuraho...en dan in dit hotel. Hij stelt voor een trip te maken door kleine dorpen om Khajuraho heen wat ons erg leuk lijkt en wij stellen voor dit op kosten van de zaak te doen waarover hij doet alsof hij het leuk vindt maar dit toch met lichtelijke tegenzin op papier zet. Hij stelt voor om half 2, kunnen we natuurlijk meteen (te vroeg) gedropt worden op het vliegveld maar wij stellen 11 uur. Tour duurt anderhalf uur en zet ons dan maar af in het centrum om iets te lunchen en de reuring te bekijken. Het laatste blijkt een succes, de tour is een draak. Gids die zijn India wil laten zien en aan elke vorm van graffiti een symbolische betekenis verbindt. Ondanks dat we melden dat het niet de eerste keer is in India, we al een tijdje op weg zijn en ons ingelezen hebben begint hij over alles gewoon weer van voren af aan.. over godsdienst, de rest van het land, zijn India maar bovenal dat hij met deze tour een stuk bewaarde cultuur wil laten zien die in whole my India alleen nog in zijn dorp te vinden is...hoeft niet in een reisgids te worden opgenomen.

Daarna dus een perfect dakterras met uitzicht op de PC Hooftstraat en een prima pizza wat ook wel weer eens lekker is na alle rijst en noedels. Tuktuk terug naar het hotel waar gids en chauffeur ruim te laat aankomen ‘you have time enough’...tja, waarom zou je een tijd afspreken? Ongeorganiseerd vliegveld en vlucht vertraagd. Gelukkig maar 50 minuten in totaal en dan een uur naar Hotel Haifa vlak bij de Assi ghat dus heel centraal en heel lawaaierig. Iedereen komt in het (vegetarische) restaurant eten, is niks anders in de buurt denken we, en voor een biertje zitten we te dicht bij de heilige Ganges...