Onze reizen - Agra
Dinsdag 5 februari 2013
Onderweg naar Agra bezoeken we Fatehpur-Sikri, de dode stad gebouwd door keizer Akbar die na 14 jaar verlaten wordt wegens gebrek aan water. Prachtig in originele staat en onder begeleiding van de leuke gids Chandrup lopen we lekker in het zonnetje door het ruime complex.
’s Ochtends is het echt fris maar tegen een uurtje of 11 warmt het aardig op, zeker niet heet. In een garden restaurant geluncht waarbij het gardengehalte nogal meeviel...en een jong dansertje continue zijn kunstje wilde opvoeren (maar ook erg blij is als dat voor ons niet hoeft en met zijn pen) en door naar Agra waar we aan het eind van de middag guesthouse Sai Home vinden. Deze B&B helemaal zelf gevonden, jaja maar als we voor de ingang boven het open riool staan begin ik toch een beetje aan mezelf te twijfelen... Prima kamer echter en na gelezen te hebben dat de vrouw des huizes goed kan koken gevraagd wat haar voorstel is en dat was een goede zet! Heerlijk gegeten en dat helemaal vegetarisch op het terras beneden. De zonsondergang bekijken overgeslagen want het is bewolkt en wat mistig. De heer des huizes zegt dat we morgen echt niet hoeven te gaan voor de zonsopgang, dat dat gezien het weer zonde van de tijd is...
Woensdag 6 februari 2013
Heerlijk geslapen, was echt stil, totdat meneer imam niet alleen ons maar ook de talloze apen hier wakker brult. Die beginnen hun ochtendgymnastiek op de golfplaten rondom ons wat werkelijk een hels kabaal is. Natural morning alarm noemen ze dat hier, pfff. Chandrup opgepikt en op aanraden van de baas van Sai Home eerst de andere monumenten gedaan zodat de mist rond de Taj kon optrekken.
We beginnen met het Agra Fort, het rode fort, met gigantische afmetingen en waar Shah Jahan door zijn zoon gevangen werd gezet met tot zijn dood zicht op de Taj, de door hem gebouwde rustplaats voor zijn geliefde Mumtaz. Bijna sadistisch... Na de toegangspoort Amar Singh Pol lijk je in een andere stad beland te zijn met prachtige gebouwen en als hoogstandjes daarvan de Diwan-i-Am (zaal van openbare audienties), de wit marmeren Khas Mahal (prive paleis van Shah Hahan), de Nagina Masjid en de Musamman Burj.
Door naar de Itrnad ud Daula, de baby Taj, het mausoleum gebouwd door koningin Nur Jahan (= Licht der Wereld, was moeder van Mumtaz en getrouwd met keizer Jahangir) voor haar ouders. Dit prachtige monument met inlegwerk is duidelijk een inspiratiebron geweest voor Shah Jahan bij de bouw van de Taj.
Dan wordt het tijd van de Taj Mahal, het meest bekende bouwwerk van India, het mausoleum door keizer Shah Jahan uit liefde voor zijn vrouw Mumtaz gebouwd nadat zij bij de geboorte van haar veertiende kind overleden was.
Opgetrokken uit wit marmer, ingelegd met ontelbare edelstenen en door meer dan 20.000 mensen aan gebouwd tussen 1631 en 1653!
Het idee voor de bouw van de zwarte Taj voor hemzelf aan de overkant van de rivier was een van de redenen voor zijn zoon hem gevangen te zetten om zodoende niet het koninklijke vermogen te kunnen verspillen. Later is Shah Jahan bijgezet bij Mumtaz, met zijn graf als enige niet symetrisch element van de hele Taj Mahal!
Paard en wagen naar de westgate, hoe anders ziet het er uit! Ik kan me mijn bezoek 12 jaar geleden nog goed herinneren, lekker rustig...als je nu de mensenmassa ziet! Niet te geloven! Toeristen hebben dan de dure kaart, 750 roepies tegenover 10 roepies van de Indiër, en mogen dan over andere paden lopen in plaats van in de rij te staan. Het valt wel duidelijk op de van alle mensen de meerderheid Indiërs zijn en dat maakt het toch weer anders en de grote hoeveelheid mensen hanteerbaar. Natuurlijk moet ik ook weer verschillende keren op de foto hetgeen het voordeel heeft dat je daarna zelf ongegeneerd foto’s kan maken van die mooie koppen! (lachen doen ze niet veel hier voor de foto, is een uitermate ernstige zaak)
Even pauze in Sai Home en om 4 uur richting de heilige Yamuna rivier om aan de overkant ervan de zonsondergang van de Taj te kunnen zien. Jammer genoeg staat de rivier te laag om een mooie weerspiegeling te zien maar de zon piept er uiteindelijk toch nog even door om de kleurverandering waar te nemen.
Na een uurtje is het echt uit met de pret en bedekt een dikke wolk niet alleen de zon maar hult de Taj ook weer in de mist. Wij gaan en hebben medelijden met de bus toeristen die net arriveert... Ik krijg een mooie henna tekening op mijn hand (vind 1 hand genoeg) en we eten weer bij die mama van Sai op de binnenplaats. Die mama smeert mijn hand na droging in met Vicks (ja die voor je neus en borst…heel apart maar schijnt te horen!)
