Zaterdag 2 februari 2013
9 uur in de auto en op naar Ranthambore NP...gezien de toestand van de weg heel erg blij met de nieuwe banden!
Om 12 uur zijn we in Tiger Safari Resort in Sawai Madhopur. Wat kan je je soms vergissen in je hoofd...we denken 2 dagen safari dus lekker rustig en zitten aan een drukke hoofdweg en zeker niet in een park (waar trouwens helemaal geen guesthouses zijn). De kamer is basic maar ok en we blijken net op tijd te zijn. Raoul had al gebeld naar de touragent waar we bleven want voor half 1 moet een kopie van de paspoorten ingeleverd zijn en anders gaat je safari-beurt dus gewoon voorbij! Lunch en om kwart over twee verzamelen voor de canter, zeg maar opengesneden bus, die gelukkig nog helemaal leeg is dus wij ploffen lekker op de twee stoelen vooraan. Meer mensen opgehaald en door naar het park voor een safari van 3 tot 6 in zone 5.
In het begin al veel samborherten en spotted deer (damhert) maar we gaan natuurlijk voor de tijger en dus eerst naar de plaats waar ze vanochtend een moeder met 3 welpen hebben gezien. Pech, is weg. Wellicht net een prooi gescoord want ons wordt verteld dat ze daar een dag of drie genoeg aan hebben en zich dus alleen nog maar laten zien als ze water zoeken. Mooie stukken park met af een toe wat water in deze droge tijd, veel ‘springdingen’ en veel vogels van verschillende gieren, tot arenden, kingfisher en papegaaien naast 3 dikke krokodillen. Rond 5 uur wordt het tijd om terug richting uitgang te rijden en dan staan we opeens in een kleine file...een lippenbeer, wat een joekel en pikzwart! Meneer of mevrouw stoort zich totaal niet aan de auto’s op het pad en duwt elke kei onderweg om op zoek naar eten en steekt ook nog een keer op het gemak over vlak voor onze auto. Bijna een beetje eng en helaas voor mij al te schemerig in dit bos voor foto’s (ga toch echt niet met die Amerikanen mee staan flitsen terwijl men tig keer roept dit niet te doen) dus de hoop is gericht op de film van Bram! Ik dus maar verrekijker gepakt en gefascineerd gekeken naar de bruine snuit van deze werkelijk in-zwarte beer. Wat een feestelijk eind!
Gegeten in ons ‘budget resort’ en lekker vroeg onder de dekens (koelt ook hier af...heb het nog nooit zo fris gehad in dit land) want morgenochtend is de wake up call om kwart voor 6 en vertrekken we om half 7...valt eigenlijk nog wel mee na Afrika haha (-:
Zondag 3 februari 2013
Keurig staan we buiten klaar om kwart over 6 met de hoop dat we weer als een van de eerste opgepikt worden maar het wordt ruim 7 uur voordat het zover is...voorste stoelen zijn in ieder geval nog wel vrij. Andere mensen ophalen, weer stuk terug want mensen zijn vergeten en al met al is het over half 8 voor we het park in rijden...weer zone 5. Per dag mogen er 20 canters en 20 jeeps het park in dus daar kan de gids niets aan doen. Daar niet aan nee... We rijden naar het ons al bekende meer en we hebben een sanitaire stop daar om 8 uur, voor een paar minuten. Veel kinderen aan boord dus dat begrijpen we wel maar een klein half uur later ga ik toch maar eens vragen aan de gids en chauffeur die rond een houtvuur staan te kleppen of we verder kunnen gaan. Het enige leuke hier is namelijk dat als ik nog alleen in de canter zit ik omgeven word door de zeer veel geziene Treepies, een mooie en brutale vogel die ook wel de tandenstoker van de tijger genoemd wordt (natuurlijk doet hij dat niet als de tijger honger heeft...)
Het plan wordt me serieus uitgelegd...we wachten tot de tijger de helling af komt lopen. Tuurlijk! Met al die mensen die zich daar staan te vervelen en elkaar maar gaan (flitsend) fotograferen! Meneer gepikeerd, we gaan rijden...rijden naar het eind van de weg in zone 5, draaien en zijn om half 10 het park weer uit! Ik dat gefrustreerd aan Raoul melden die vraagt of we het nummer van de canter genoteerd hebben...nee dus. ’s Middags kunnen we geen safari meer boeken dus we huren samen met een jong stel een jeep om naar het fort van Rathambore te gaan langs zone 1 wat een goede tip blijkt te zijn en een leuke uitstap!
Kolonistje spelen, eten en plat want de baas heeft de foute boeking van de agent rechtgezet en Raoul een ochtendsafari geboekt.
Maandag 4 februari 2013
Weer redelijk laat opgepikt maar er moet blijkbaar een behoorlijke groep achterin geladen worden dus we mogen naast de chauffeur, eentje die erg bevlogen blijkt te zijn!
Hij heeft gisteren nog een tijger voor zijn jeep gehad en als ik hem vertel van onze teleurstelling gisterochtend roept hij dat hij alles op alles gaat zetten om ons een tijger te laten spotten. De hele opzet voelt meteen al anders en goed. De gids legt dingen uit aan de rest van de canter en de chauffeur vertelt ons over Lady Tiger (over wie ook een documentaire gemaakt is door de BBC), de Lady of Lake of gewoon Machli zoals hij haar noemt. Ze is 17 jaar en kan niet meer jagen dus krijgt ze eens per week een buffel die ze met moeite kauwt want haar tanden zijn ook niet meer je van het. Ze is door haar dochter uit haar zone gezet en heeft anderhalf jaar elders rondgedoold maar is nu weer thuis in zone 3 en heeft gisteren een uur voor en naast zijn auto gezeten. We rijden zone 2 in maar na een uur hebben de verschillende auto’s, blijkt na overleg’, alleen maar waarschuwingssignalen van de sambor en herten gehoord maar niets gezien. Zone 2 is prachtig, veel opener dan 5 en veel meer verschil in vegetatie.
We staan te genieten bij ‘het rode wijnmeer’ als de auto opeens gestart wordt, we ons moeten vasthouden en hij werkelijk wegscheurt! En ja hoor, aan de overkant van een nog maar smalle rivier ligt T39, tijger 39, moeder Noor met haar 10 maanden oude zoon Sultan. Wat een beesten, wat een pracht, wat een kracht!
Zoonlief gaat aan de wandel en moeder volgt. Zitten nog wel behoorlijk wat takken tussen maar de ervaring dit mooie dier zo in het wild te zien is werelds. We rijden verder en staan in het verlengde van de bijna droge rivierbedding...en daar komen ze aangewandeld, nog lichtelijk verstoord kijken dat er auto’s in de weg staan. Van zo dichtbij hebben we niet kunnen dromen!
.jpg)
De chauffeur geeft ons high five met een brede smile en zegt told you so! Als er iemand een fooi verdient is hij het dus! Hij moet crossen om op tijd het park uit te zijn want de boetes hiervoor zijn hoog!
Vol goede moed beginnen we ’s middags aan de safari in zone 4 waar gisteren de tijger gewoon op de weg zat... Vrij vlot wordt de gids ingeseind dat er een tijger in het gras ligt en ja hoor, een meter of 50 van ons af ligt er eentje die af en toe haar kop opsteekt. Af en toe zie je het wit van een oor even bewegen, de kop even omhoog of de pluim van een zwaaiende staart. Kan er niet eens een foto van nemen maar de hele canter Engelsen (die per slot van rekening ook onze ervaring van vanochtend niet hebben gehad) ligt in zwijm. Dat laat de gids zich niet ontgaan en hij maakt het zich gemakkelijk. We blijven staan wachten tot ze het gras uitkomt om te gaan drinken want dat doet ze 4 keer per dag! Duh! Vandaag had ze dat blijkbaar net gedaan en wachtte ze tot 6 uur tot het park dichtging zeker want we hebben 2 uur lang niets meer gezien dan gras.... Gelukkig nog heeel even naast het meer gestaan…
’s Avonds weer een bruiloft aan de overkant maar ze stoppen bijtijds, maar goed ook want ’s nachts waaien de stoelen bij ons van het balkon!
