Onderweg naar de Black River tuffen we langs Southfield, Torrington, Malvern en Santa Cruz. Tussen Holland Estate en Lacovia kruist de weg de YS River en gaat vijf kilometer lang onder een dak van bamboe door, Bamboo Lane. De bamboe is in de 19e eeuw geplant door de plaatselijke landeigenaren.
We bezoeken de YS Falls, door sommigen de mooiste watervallen van Jamaica omdat de omgeving goed bewaard is gebleven. Met een boerenkar achter een tractor worden we naar de basis gebracht, gelukkig net voor een bus toeristen uit.
Lange houten trappen leiden je naar boven naast het naar beneden donderende water. Het is er vredig en mooi. Beneden drinken we onze dagelijkse Cola en genieten van de nectar drinkende kolibries die op de verschillende drinkhangers afkomen.
Via Middle Quarters komen we aan bij Black River waar we een bootsafari gaan maken van anderhalf uur door het mangrove gebied en het aangrenzende wetland waar tientallen vogelsoorten hun broedplaats hebben.
Het is de laatste plek op Jamaica waar krokodillen nog in het wild voorkomen, waar 3 reigersoorten hun thuisbasis hebben en trekvogels foerageren. We scheuren werkelijk door het eerste stuk heen...goed om met de arm wijd even m’n ‘oorlogswond’ te laten drogen want één kant mijn T-shirt is alweer doorweekt van wondvocht. Hoop wel dat het dicht is tegen de tijd dat we gaan duiken...
We varen langs mangrovebomen, waterhyacinten, lelies en varens met af en toe zo’n lel van een krokodil. Blijft niet mijn lievelingsdier en wat ons betreft hoeven we er niet zo dicht langs te varen... De bootsman van South Coast Safari geeft veel informatie maar vindt het ook nodig om terug ook weer ruim te scheuren over het water...oeverbescherming kennen ze hier duidelijk niet.
We lunchen heerlijk bij Cloggy’s on the Beach waar je eerst even zelf je vis uitzoekt en dan roept hoe je hem klaar gemaakt wil hebben...doe maar de manier van het huis haha... We zitten heerlijk op het strand en genieten van de vissende pelikanen boven zee met de meeuwen in hun kielzog voor de restjes. Bijzonder is de grote krokodil die in zee ligt te deinen, de zee ingestroomd vanuit de monding van de rivier. Krokodillen zijn niet vies van een beetje zout water maar het betekent wel dat wij niet lekker op het strand gaan wandelen!
We happen bij het bekende Jack Sprat een typisch Jamaicaanse maaltijd weg aan een boomtafel en overnachten weer in het beetje saaie Treasure Beach Hotel met een overigens prima kamer als klein huisje in het bos.