Onze reizen - Hue
De bus naar Hue rijdt voor om half 9...een VIP bus met slaapmogelijkheden...Mijn hemel, we stappen in een ‘doorslapen’ nachtbus vanuit Saigon en kruipen in twee uitgewoonde ligstoelen. Het chemisch toilet laat zich zeer duidelijk ruiken en al snel zit Bram met een eau de cologne doekje onder de neus, het is inderdaad niet te harden die urinegolven... Klein uurtje onderweg en natuurlijk weer zo’n lange stop voor de chauffeur zijn ontbijt...
We komen midden op de dag aan op het busstation van Hue en hebben al uitgevogeld dat het hotel te belopen is ondanks de warmte. De plattegrond blijkt echter niet op schaal en erger, het hotel staat er net niet op. In een bijna wegsmeltstand vragen we de weg in een hotel; we zitten goed maar het is nog een heel eind door (vandaar dat weidse armgebaar van de heren eerder onderweg, that way long!). Een taxi blijkt 30.000 dong te zijn en voor die dikke euro laten we ons op dat moment graag vervoeren. We waren er bijna! Prima kamer (en we mogen gewoon blijven alhoewel we voor mei hadden geboekt in plaats van maart!) en we lopen(na een heerlijke Pho op een lekker terrasje) naar de boulevard om een boottocht op de Parfumrivier te regelen voor morgen. Lief vrouwtje aan de kade regelt het voor ons en we zijn 600.000 dong armer en met een bonnetje in het Vietnamees rijker moeten we de volgende ochtend om 7 uur verschijnen om de hordes toeristen voor te zijn (ik slaap er ’s nachts gewoon slecht van na de opmerking van Bram ‘apart dat je gewoon zoveel betaalt aan een vrouwtje achter een tafel...’). We lopen door naar de Citadel en bezoeken het keizerlijke deel van de stad met het Hien lampa paviljoen met de negen dynastieke urnen, de Mieu en Hung To Mieutempel en de verboden Purperen stad. Een kleine twee uur heb je wel nodig om dit grote complex te bezoeken maar zeer de moeite waard. Soms rijst echter de vraag of bepaalde bouwsels niet te veel gerestaureerd worden...
Biertje op zo’n bekend klein stoeltje aan een opstartende eetmarkt aan het water en daarna eten bij Octopussy, duur voor ons begrip en in gezelschap van 2 ratten...
Net voor zevenen lopen we richting de boten en er staat waarachtig een mevrouw om ons op te vangen en naar onze boot voor twee te begeleiden (voor niets van wakker gelegen vannacht...). Eerste vraag is of we eten willen bestellen, willen we eigenlijk niet maar het jonge stel met een baby van een paar maanden aan boord blijft aanhouden en we gaan om om hen te plezieren. Domdomdom! Blijf bij je eigen plan en dat was dat we om een uur of twee terug zouden zijn en dan zouden gaan lunchen. Enfin, springrolls en een hele kip maar niet met rijst maar noodles. No problem! Nee nee zeker! We gaan varen maar gaan rechtstreeks naar de overkant waar zij geld vraagt om baguette te kopen. Wij hebben al ontbeten om 6 uur dus hoeven niet maar het blijkt voor ons te zijn...kip en springrolls als ontbijt! Ze roepen hier in Vietnam allemaal Engels te spreken maar we zullen vandaag de hele dag tegen de taalbarriere aanlopen en dat is niet de eerste keer. Eindelijk duidelijk gemaakt dat we dat voor de lunch wilden gaan we varen...tegelijk met de rest van de toeristen... Het doel is de keizerlijke tomben en pagoden langs de Parfum rivier en we stoppen als eerste bij de Thien Mu pagode, met zijn stoepa als symbool van Hue. Vandaar als gisteren afgesproken naar de tombe van Tu Duc en daar begint de discussie zonder Engels. De schipper vindt het te ver lopen en wil niet ook naar Khai Dinh varen want dat is helemaal niet te belopen vanaf de rivier (allebei wel) dus heeft hij een vriendje geregeld met een motor. Wij zeggen te gaan lopen en hij wordt voor de tweede keer boos en zegt dan te lang te moeten wachten (maw ik wil snel terug en kan dan nog een andere rit vangen) maar we hebben de boot tot 2- 3 uur dus gaan lopen. Bloedjeheet dat wel maar goed te doen en de tombe van Tu Duc is het zeker waard. Teruggekomen varen we door naar de bekende Minh Mang; mooi, groots, indrukwekkend en vooral sereen met al het water en ruimte om de tempels die in elkaars verlengde liggen heen. Terug op de boot is de tafel gedekt... 4 stukjes kip, grote bak rijst, soort pindarolletje en alles koud. Werkelijk waardeloos (en dan nog voor de helft afgedongen en nog belachelijk duur) met ondertussen een discussie waar we nu naartoe moeten want hij wil nog steeds duidelijk terug. Eten hoeft voor mij niet meer en na een gesprek met zijn baas aan de telefoon roepen we dat we alleen nog naar de Hon Chentempel hoeven (wat overigens echt niet de moeite waard bleek te zijn). Mevrouw komt de rekening presenteren en we betalen 100.000 dong zoals afgesproken voor het eten maar dan met 2 blikjes bier inbegrepen. Ruim overbetaald maar soit. Meneer wordt bloedlink en gooit de motor uit en eist zijn geld. Ik heb zijn baas nu twee keer al aan de telefoon gehad en haar gemeld niet te willen betalen voor het waardeloze eten dat niet volgens afspraak was dus zeg hem dat het genoeg is. Hij blijft boos en pas als ik zeg dat als hij ons nu niet terugbrengt ik de politie bel start hij de motor en meert aan de kade af...misschien had ik die politie ook bij de bezinestrop moeten gebruiken?
We gaan eten schuin tegenover de Octopussy en daar hebben ze lekker happy hour voor tapbier...alleen hebben ze dat bier niet en dus hebben ze een ander getapt en geldt de happy hour niet. Ik kan me niet eens meer opwinden, heb het zo gehad met dat verdraaien van verhalen, boekingen, afspraken en over alle prijzen te moeten onderhandelen.. ben er helemaal klaar mee!
