Dinsdag 13 december 2016 :
Bham, het begint al goed...Sjors rijdt keurig op tijd om half tien voor, om 10 minuten later in de lange file dreigen te komen. Ze haalt al haar sluiproutes uit de kast om ons tegen elven af te zetten op Schiphol. De toon is gezet… Het vertrekschema laat reeds een vertraging zien van twee uur. Probleem met de stoel-boardingpass voor het tweede deel van de trip dirigeert ons naar probleembalie 16 waar we niet de enigen zijn. Pfff, tegen één uur eten we een sandwich met Brigitte, William, Liny en Bill die op het punt staan naar Suriname te vertrekken. Het lange wachten lijkt begonnen…
Voorspoedige vlucht met China Southern (stoelen nooduitgang en goede catering) naar Guangzhou (China) waar we om half negen lokale tijd aankomen... Jammer als je volgende vlucht om vijf voor half negen vertrekt... Met een busje naar Holiday Villa's gebracht omdat de vlucht is overgezet naar 16.40. Aangeboden lunch geskipt en lekker 4 uur geslapen in een schoon bed in een verwaarloosde kamer. Shuttle terug naar het vliegveld om drie uur... Vlucht vertraagd naar 17.30. …. Ach, we hebben in ieder geval een visum voor China in het paspoort staan haha.
Donderdag 15 december 2016 :
Om half zeven donderdagochtend landen we in Sydney waar een stralende, bruine en kletsnatte Niels ons opwacht...in de plenzende regen! Hij regelt snel een über voor ons en rijdt door de oeverloze regen op zijn scooter achter ons aan naar de airbnb...gister was het nog 38 graden!
Keith verwelkomt ons hartelijk in zijn appartement en laat ons de kamer zien die door Bram direct onze studentenkamer wordt genoemd...lijkt ook niet de kamer te zijn die op de site staat maar na 4 uur slaap in twee dagen lijkt dat even niet aan de orde. Niels gaat werken en wij slapen prima tot half 1. Prima badkamer en op naar een ATM en een convenient shop voor een Opal kaart (geupgrade voor $20 op advies van Niels) van het openbaar vervoer en verder naar Redfern station om de Circle line te nemen naar Circular Quay waar we lekker lunchen met een lokaal biertje erbij (weliswaar binnen want het begint weer hard te regenen). In de haven ligt een werkelijk giga cruiseschip, zou er niet aan moeten denken daar op te zitten, dat net zijn passagiers heeft gelost. Je pikt ze er zo uit haha en ze overspoelen de boulevard en horeca. De lokale dames paraderen in hun ultra korte shorts en rokjes..soms gecombineerd met een bodywarmer tegen te regen. Gevarieerd geheel en amusant om te observeren. De grote kledingvraag lijkt te zijn doen we teenslippers of stillettohakken…
Gezien het weer besluiten we maar bij een van de hoogtepunten van Sydney te beginnen...The Opera House. We zijn net op tijd binnen voor de tour ($37 pp) voor de volgende bui begint. Gids Monika leidt ons door het bijzondere gebouw dat, afgezien van de theaterzalen, qua interieur en bekleding totaal niet spannend oogt. De hele historie erom heen en alle problemen en kosten die gemaakt zijn (en nog steeds gemaakt worden) maken het plaatje compleet. Helaas voor hen vallen we niet voor het fotoboekje van $50 waarin we onszelf elke keer in een foto geplakt zien! Maar bij elkaar zeer de moeite waard en aansluitend lopen we nog even naar dat gigantische cruiseschip. Harbour Bridge lijkt bijna weg te vallen achter deze muur van balkonnetjes...
Trein terug naar Redfern en op het terras bij Keith en Jane een wijntje (van de bottleshop) met uitzicht op het park voor ons en de bomen met gigantische vleermuizen die opmerkelijk beweeglijk zijn in het daglicht.
Jane vertelt dat er ook kakatoe's, possoms en parkieten in zitten...die zijn dan voor morgen! Gezellig gegeten in de pub van de bottleshop en bijtijds naar bed want nu begint de jetlag toch weer op te spelen…
Vrijdag 16 december 2016 :
Om 6 uur ben ik echt klaarwakker na een prima nacht en een vuilniswagen als wake up call. Bram volgt me een kwartier later. Thee gezet en lezen cq verslag maken aangezien we pas om half negen met Niels hebben afgesproken voor het ontbijt...het regent overigens nog steeds! Het vogelpark tegenover ons lijkt er geen last van te hebben, het is één grote kakafonie!
Niels is wat later...scooter was echt geen optie door de regen dus met de trein...ik had ondertussen twee parapluutjes gescoord bij de hardware shop...ontbijt bij de bakery op de hoek met heerlijke chocolade croissants en goede koffie/espresso! Trein naar Circular Quay om door de plensbuien heen te lopen langs Town Hall, door Queen Victoria Building, over Martin Place naar de Hyde Park Barracks aan de Macquarie Street wat een van Greenways hoogtepunten van zijn architectonische kunsten is. Na ons bezoek aan het (gevangenis-) museum even wat gedronken in de horeca ernaast waar Niels regelmatig delegeert...en dan hebben de partijen niet in het museum plaats maar in de tuin erom heen.
Weer de regen in om over te steken naar de St. James Church, zijnde de oudste kerk van Sydney.
Langs het ziekenhuis door naar The Mint gevestigd in de vroegere zuidvleugel van het Rumhospitaal waar Niels gepland had te lunchen maar door het slechte weer is op het balkon eten niet mogelijk en voor binnen is de eerste reserveringstijd 2 uur. Aangezien Niels om 4 uur moet werken (achteraf in de zaak waar we gaan lunchen hahah) wordt dat een beetje krap en hij nodigt ons uit in de the Wharrf theatre (2e pier) bij Dawes Point...we lopen onderlangs de Harbour Bridge weer langs die idioot grote boot (ook Niels heeft nog niet zo'n reus van een schip hier gezien) door de aanhoudende regen er naar toe en zijn blij verrast door de plek.
Druk, druk, druk en we eten heerlijk fish and chips en Niels een eng zwart broodje hamburger… Leuk om zo de locaties waar Niels regelmatig werkt te kunnen zien! Terug via de trappen onder Harbour Bridge en bij Circular Quay stapt Niels op de trein om zijn pak op te halen en weer terug te reizen naar de lunchplek...deze keer om te werken.
Wij lopen via Macquarie Street terug richting Hyde Park met de bedoeling het museum Police and Justice te bezoeken maar het wordt droog en de zon breekt zelfs even door! Hoezee, hoezee! Dus lekker doorstiefelen naar de St Mary´s Cathedral waar we vanochtend niet in mochten vanwege een kerstviering.
Altijd indrukwekkend en zeker deze sobere kathedraal die de grootste is van Sydney. Helaas is de crypte gesloten maar we kunnen toch van boven af even een blik werpen op het mooie vloermozaïek.
Vanochtend hebben we door Hyde Parc gelopen in de regen en nu doen we het nog even dunnetjes over…
Prachtig park met vijgebomen, veel ibissen, een mooie fontein met waterspugende schildpadden en het ANZAC monument voor de gevallen soldaten van het Australian and New Zealand Army Corps. 'postcards are for free, please take as many as you want' roept de dame op wacht...zou ze naar huis mogen als de kaarten op zijn? Soit, basic maar mooi art deco monument met ervoor The Pool of Refelection.
Voeten roepen dat het genoeg is geweest dus bij Town Hall nemen we de trein terug naar Redfern, wijntje bij de bottleshop en dan op het terras met een boekje en de reisgids voor het plan van morgen.
Op aanraden van Jane eten we bij Continental op Redfern Road wat Bram in eerste instantie niks vindt maar na zijn orieta met garnalen ( zoooveel knoflook en chili ) en mijn geweldige garnalen cocktail en een glas (nee geen fles zowaar!) wijn toch wel een prima zaak vindt. Terug naar onze airbnb waar bij ik even naar het zwembad wil gaan kijken en niet meer uit de binnentuin lijk te geraken. Het is nu half negen en ik hoor de kaketoes en krekels in het park...Bram niet, die is al in een andere wereld.
Morgen om 8 uur met Niels ontbijten...ze zeggen dat de zon morgen gewoon weer schijnt (Niels heeft in de 9 maanden hier het nog niet twee dagen zien regenen, hooguit een bui van een uur) dus komt hij op de scooter hier naar toe...mooi, kan hij meteen de Xbox meenemen en hebben wij ruimte in de rugzak!
Zaterdag 17 december 2016 :
Half zes...allebei klaarwakker...en yes! Droog en zon! Niels staat stipt om 8 uur voor de deur met een rugzak om zijn Xbox in te laden en lekker te gaan ontbijten op een klein terrasje net om de hoek. Heerlijk, morgen weer! Niels weg op de scooter, werk wacht en wij de trein naar Circular Quay op zoek naar de oostelijke pilaar van de Sydney Harbour Bridge waar je in kan….Pylon Lookout.
Beetje om gelopen en gelukkig is het nog niet warm haha...dus wel! Bij Bridge Climbing gevraagd waar we nu eigenlijk de brug op moeten en ik krijg een pass in mijn handen gedrukt met de beschrijving maar het is gelijk ook een vrijkaartje ($13 pp) voor twee personen! Leuke service en altijd meegenomen in dit dure land! Pylon is elke dag open vanaf tien uur maar binnengaan duurt wat langer want mevroi heeft ruzie met de sleutel en krijgt de deur niet open. 200 treden naar boven en dan sta je boven op de pylon, 87 meter boven de brug met een geweldig uitzicht rondom!
Niet voor Bram, toch een beetje te hoog en filmen door de raampjes boven gaat ook. Op de verschillende etages tussen de trappen een overzicht van de bouw van de brug. Een aanrader (zeker i.p.v. het brug beklimmen!)
Terug door Tanna Park met haar (nep?) kanonnen naar Dawes Point voor het Hyatt met het uitzicht op Opera House, nu in de zon.
Daarna heeft Bram een leuk plannetje...we lopen naar the Opera House, dan rond de baai naar Maquirie Chaire point…………
voor het ultieme plaatje van Opera House met de Harbour Bridge ernaast en dan door de Botanische Tuinen langs het Government House (mooi staaltje nepgotiek) terug naar Circular Quay voor lunch… Hele tippel maar wel erg de moeite waard met als beloning twee heerlijke salades met uitzicht op weer een nieuw cruiseschip en al die flanerende mensen (ook waarvan je denkt dat ze dat eigenlijk niet zouden moeten doen haha)
Na de lunch met de ferry naar Manly...de ferry doet er een half uur over, de snelle 15 minuten. Voor ongeveer $7 maak je een leuke tocht door de haven en tussen alle zeilboten door i.p.v. de belachelijk geprijsde commerciële haventochten. Uitgecheckt en meteen weer ingecheckt met onze opalkaart, mooi systeem en overzichtelijk, want in Manly zelf is naast het strand niet echt wat te beleven.
Biertje op Circular Quay, weer heerlijk mensen kijken en trein terug naar Redfern…..wijntje bij bottleshop en vanavond naar de Japanner om de hoek! Rugzakken inpakken, vroeg instorten en morgen auto oppikken voor de rest van onze trip!
PS Heerlijk sushi en sashimi gegeten op het terrasje bij de Japanner….bijna klaar en er wordt een busje klem gereden door de politie, precies voor ons! Pfff, veel vertoon en alle 6 eruit en gearresteerd. Moeten op een rijtje op de stoeprand net voor ons gaan zitten, nog een politiebusje erbij en twee politiewagens...moet niet gekker worden. Allemaal handschoentjes aan om te fouilleren, auto te screenen cq leeg te halen, foto's maken van de ´verdachten´ en uiteindelijk mogen ze door (terwijl er al twee weg zijn gelopen). Spanning en de sensatie op de vierkante meter!
Zondag 18 december 2016 :
Weer bijtijds wakker, duidelijk nog niet helemaal in het andere tijdvak… Niels geappt de über een beetje eerder te bestellen en die staat om half negen voor de deur. We gaan richting vliegveld om de geboekte huurauto op te halen...shit...Bram is speciaal naar Tiel gereden voor een internationaal rijbewijs dat je nodig zou hebben voor de huur van een auto en die ligt nog in de rechterla van zijn bureau… Chauffeur heeft geen clou waar hij ons moet afzetten en de weg naar the international terminal is één grote puinhoop! Kent Sydney wel verkeersborden die duidelijk aangeven waar je naar toe moet? Enfin, hij zet ons gewoon af bij departures en ik heb ruzie met de bagagewagentjes die $4 kosten maar biljetten gewoon weer uitspugen en betaalkaarten weigeren. Wisselen bij een wachtende mevroi (terwijl ik een uurtje ervoor net al ons muntgeld in de supermarkt heb ingewisseld…) en met kar naar beneden/arrivals. Daar heel vlot geholpen, internationaal rijbewijs helemaal niet nodig, huurder/rijbewijs/creditcard moeten wel op één naam staan maar als je getrouwd bent of op hetzelfde adres woont mag je gewoon allebei rijden. Niels kan niet meteen bijgeschreven worden als extra driver want daar moet hij voor tekenen. Morgen pikken we hem op en kunnen dan bij één van de vestigingen binnenwippen waar hij bijgevoegd kan worden als extra free driver! Mooie service.
En dan, route naar the Blue Mountains….bij het vliegveld van Sydney staat werkelijk niks aangegeven en het is overal een chaos (zelfs in Katoomba/Blue Mountains klagen ze erover dat er totaal geen aanwijzingen zijn die hier naar toe wijzen) Enfin, we zijn weer op allerlei plaatsen geweest waar toeristen vast nooit komen , zoals Chinatown/Campsie Town en heul veel benzinestations om de weg te vragen, vooral in Liverpool (veel te zuidelijk dus)… Maar uiteindelijk rijden we (en de hybride Camry rijdt heerlijk en is comfortabel) Katoomba in en met het plattegrondje hoppa ons motel binnen in een kille mist.
Loopafstand naar Echopoint voor The Three Sisters waar we nog even een lunch nemen en dan de easy wandeling beginnen met de afspraak dat Bram aangeeft wat teveel en te steil is…
Hij ligt nu klagend over zijn voeten naast me haha máár heeft wel gewoon de Prince Henry Cliff Walk, Great Stairways , Federal Pass door het regenwoud naar de Katoomba Falls en The Further Steps..….…
…..861 treden naar beneden gelopen om uit te komen bij de Scenic Railway...de steilste trein ter wereld en die deden we dan ook nog een keer ‘backwards’!! Voor Bram was het gelukkig een korte trip…de trip wordt niet aanbevolen voor mensen met hartproblemen of hoogtevrees… but he did it!
Net de bus gehaald terug naar Katoomba...ik hollen, chauffeur wenkt van kom nog maar binnen, doet de deur weer dicht terwijl ik roep ‘wait for my husband’ en vraagt met een grijns of ik het zeker weet of dat dit niet het moment is om van hem af te komen! Toch maar deur open en we hebben geen kaart...komt later. Komt niet later, ‘don’t worry just hop off’ ...ze bestaan nog wel! Vinden trouwens overal iedereen vriendelijk en bereid (om bijvoorbeeld meteen op hun telefoon op te zoeken waar we zijn haha en vooral hoe we er weer wegkomen).
Goede kamer in Three Sister Motel en daar ook gewoon flesje wijn kopen. Nog even door de (natte) wolken gelopen op zoek naar een restaurantje, niet gevonden, alles doods! Heel Katoomba trouwens. Gegeten in het motel, beetje kantine-achtig maar prima hoofdgerecht. Rugzakken omgepakt en auto ‘ingericht’. Morgen Niels oppikken in Parramatta en dan beginnen we onze triotrip naar het zuiden!