7 Onze reizen - Mirissa

Onze reizen - Mirissa


Dinsdag 21 maart 2017 :

Latertje, pas om 6 uur hoeven we in de jeep te zitten voor een vogelsafari in Budala NP. Kleine discussie bij de ingang omdat er koud dezelfde prijs gevraagd wordt voor de jeep/entree als een dagdeel gewone safari. Eindigt in een vlotte korting van 1800 RPS en een uur langer door het park. Weer een heel ander park, met ongelooflijk veel meertjes, plassen en wetlands vol riet. Een werkelijk paradijs voor vogels die zich dan ook in grote getale laten zien. Ook nog even drie olifanten tussendoor en veel waterbuffels maar ook koeien. Hoogtepunt is zeker onder een boom staan met grote allerte arenden! We 'ontbijten' om 10 uur in het hotel, spullen in de rugzak en gaan. Best wel een hele trip rond de zuidkust en Mahesh wil eigenlijk lunchen in Paradise Beach Club waar we naar zijn zeggen naar toe moeten 'klagen' vanuit Palm Villa omdat het volgens hem veel beter is. Lunch halen we helemaal niet na onderweg eerst de Blow Hole te bezoeken waar we in een werkelijk bloedhitte ons nog even een weg moeten banen over keien naar boven, naar beneden en uiteindelijk toch weer boven. Het water knalt hier door tegendruk vanuit een ondergrondse grot omhoog in een rotsspleet.

Grappig detail, in het nieuwe informatiecentrum hangen allemaal foto's met uitleg maar ook met dieren uit de buurt...waaronder leeuwen uit 2016. Ik vraag de beheerder waar de foto genomen is maar hij moet bekennen dat er geen leeuwen in Sri Lanka zijn...hang zo'n foto dan toch niet ohhop!! Op ons programma staan de tempels van Mulkirigala maar dat is nog een behoorlijke omweg het binnenland weer in dus we gaan naar Wawurukannala Buddhist tempel; een niet zo'n oude tempel met gigantisch boeddhabeeld buiten maar wel een hele bijzondere door alle met grote beelden uitgevoerde taferelen.

Een aparte afdeling valt onder het educatieve denk ik, allemaal scenes en gevallen uit het foute dagelijks leven in muurschilderingen met daaronder de straf...brrr

Het is niet voor iedereen interessant...

De vuurtoren op het zuidelijkste puntje, Dondra Head, is gesloten en je hebt speciale toestemming nodig van het management om het te bezoeken… Twee uur en nog steeds geen lunch. Het valt op de hier niet echt de eettradities heerst als we in andere Aziatische landen beleefd hebben waar overal iets te eten te krijgen is. Het lijkt wel of ze hier helemaal niet uit eten gaan! Enfin, uiteindelijk bij de keten PF , hele goede bakery, in Matara groentenrolls en pasteitjes gehaald. Helemaal prima! Door naar het Dutch fort, alleen nog maar een stadswal met klokkentoren die de tsunami wel overleefd heeft maar niet echt spannend te noemen is en de Nederlandse Kerk die zwaar verwaarloosd is.

Wel grappig om de grafstenen met Nederlandse teksten te lezen, de meesten van opperkoopmannen. In de Mariakerk is een kruis opgehangen met de horizontale lijn ter hoogte van het water tijdens de tsunami, tegelijkertijd een monument voor de slachtoffers in de kerk.

Echt verheffend is Matara niet te noemen en we rijden door naar Mirissa. Eerst naar Paradise Beach Club waar blijkbaar ook vast gereserveerd is en dan naar het geplande Palm Villa. We gaan de kamer kijken en de lucht is echt een rioolprobleem, hangt ook buiten de kamer en natuurlijk alleen maar bij die van ons. Wordt een lang verhaal van 2 ½ uur discussie, bellen met Surranga maar de Travel Agency Silver Sands heeft dit geboekt voor Suranga en er is geen andere kamer, laat staan een refund. Kortom, we slapen hier wel en met de airco én de fan aan gaat het op zich goed. Morgen krijgen een hele goede kamer! Het eten 's avonds aan zee is heerlijk!

Woensdag 22 maart 2017 :

Tien voor zes aan de poort en om kwart over zes zitten aan boord van Mirissa Whale Explorers die om half zeven zou vertrekken. Dat wordt zeven uur en Bram zegt bij het uitvaren dat ik op de punt moet gaan zitten waar ik zo graag zit. Dat blijkt een gouden greep want tussen de blue whales aangekomen mag een ieder die op een stoel zit niet gaan lopen of staan. Staan mag alleen als je aangewezen wordt door de bemanning. Bram vindt het net een strafkamp en heeft nauwelijks wat gezien. Was bij mij wel anders en daar had ik de paar plenzen water dik voor over! 5 walvissen en een groep dolfijnen op de terugweg die wel heel weinig bovenkwamen.

Bij terugkomst in de haven meteen gereserveerd voor morgenochtend bij Raja and the Whales die Bram ook thuis al uitgezocht had. Weer laten omkleppen door Mahesh… Bij Raja zijn alleen op het benedendek stoelen en kan je boven vrij rondlopen.

Naar ATM pinnen en lunchen bij Paradise Beach Club, toch een beetje te groot en te toeristisch hotel voor ons dus we zitten eigenlijk wel goed. Terug in Palm Villa wordt ons de beste kamer laten zien, een vijf persoonskamer die gewoon slechter is dan degene die we nu hebben. Wel groot ja, 3 aparte ruimten met 3 bedden. Wat heb je daar nou aan? Refund is niet meer bespreekbaar, gister nog toegezegd door manager maar die is natuurlijk niet aanwezig en neemt zijn telefoon niet op. Stank is weg bij onze kamer ???? hoe???? dus we besluiten ons niet verder op te laten fokken en te gaan genieten van onze relaxmiddag en zwemmen in de Indische Oceaan! 's Avonds voor het eerst barracuda gegeten met soepje voor en curd toe en weer helemaal tevreden bijtijds onder de lakens.

Donderdag 23 maart 2017 :

Om 6 uur staan we bij Raja & the Whales voor de restbetaling en mogen meteen door naar de boot...waar we allebei nu meteen op de matrassen op de voorplecht gaan zitten. Er komt een Nederlands gezin naast zitten die hun dochter en schoonzoon opzoeken en op de laatste dag ook lekker walvissen gaan spotten.

In vergelijking met gisteren is de service werkelijk geweldig en relaxed. Begint met koffie, thee en gemberkoekjes...na uitvaart wordt een uitgebreid bord fruit geserveerd en (je moet er even op wachten als je de laatste bent maar…) gewoon een omelet of gebakken eieren, worstjes en toast. Niet op dat ellendige plastic wat de oceaan in kan verdwijnen maar gewoon op borden en met echt bestek! Op de terugweg nog flesje sap (dat plastic is nou wel weer een beetje jammer) en chocoladecake. Keurig rond half zeven weggevaren en vlot na afvaart al een grote groep spinners! Links en rechts en onder de boot door...wat een feestelijk begin van een ochtend!

De eerste walvis komt wel heel dichtbij op stuurboord en duikt na een 'loop'; na zeg 12 minuten kwam hij weer boven maar waren er meer boten om hem heen en koos de kapitein ervoor om een 'nieuwe' walvis te gaan zoeken.

De tweede walvis kwam ook een stuk dichterbij dan de exemplaren van gisteren maar aan de zijkant heb je natuurlijk niet zo'n geweldig zicht op de staart die de loop inzet.

Dus als afscheid besluit de kapitein erachter te gaan varen (iets waarvan hij daarvoor zei dat niet mocht omdat de walvis zijn zicht aan de zijkant is en hij dus altijd zal duiken bij motorgeluid voor of achter hem) voor een afscheidszwaai van de staart. Het mag niet baten dus niet van achter maar wel een prachtige finale van de zijflank van de walvis.

Op de terugweg houdt de kapitein nog even in voor een groep jolige spinners en het lijkt erop dat ik er nu éíndelijk een foto van heb!

Heerlijke ochtend en we zijn pas als laatste boot rond half twaalf terug.

Lekker lunchen in Palm Villa, zwemmen in zee, boekje in de schaduw, teatime met koekjes en cake, zeeschildpad op jacht vlak voor onze neus (kleintje maar toch) nog een keer zwemmen, 3 gangen menu aan het water en helemaal kapot naar bed. Vakantie….al vier dagen om 5 uur/half 6 op...maar morgen gewoon pas om half tien weg!