Onze reizen - Trincomalee
Na weer een heerlijke lange nacht en een typisch Sri Lankaans ontbijt (wij gingen eigenlijk weer voor de hoppers...maar het werd een soort gefrituurd brood met dahl en witte sambal=op basis van kokos, gelukkig ook weer yoghurt curd).
Op weg naar Trincomalee = Trinco. Tocht van een uur of 4 omdat we niet alleen de 'highway' willen doen maar vanaf de Elephant Pass richting kustweg willen. Het wordt uiteindelijk 6 uur later voordat we in het hotel zijn...maar leuke en mooie tocht helemaal zoals wij het graag zien. Over 'free-massage-ways' en dwars door het platteland. Sri Lanka kent niet veel bewegwijzering dus de weg vragen is de beste oplossing… De Elephant Pass is de ontsluiting van Jaffna naar het volgende district en markeert een gebied waar vreselijk gevochten is in de oorlog. 3000 doden op 1 dag! Even verderop een 2e oorlogsmonument, mooi gelegen in een grote vijver met lotusbloemen, dat dateert van 2009.
Het ware leven laat zich hier in alle vormen zien, van een godenbeeld op een met grassen en hooi versierde kar achter een tractor en harde muziek ter ere van een festival tot een met bloemen versierde auto met papiersnippers van het vuurwerk eromheen ter gelegenheid van een begravenis.
Palmbomen zonder kruin omdat die er tijdens de oorlog afgeschoten zijn (waarom hakken ze die eigenlijk niet om?) en vissers druk in de weer voor eigen huishouden of handel. Op de kaart staan wegen die er niet zijn, langs de weg staan wegnummers die niet op de kaart staan...B094, C026 en B424.
In één ruk, met aleen een colastop, rijden we door naar het Sea Lotus Park Hotel vlak voor Trinco. We zouden slapen in het Pearl Oceanic Resort maar dat schijnt met zijn 10 kamers problemen met het riool te hebben...dus we krijgen naar men zegt een upgrade naar dit hotel. Ruime schone kamer met een riant groot bed, grote badkamer en groot balkon mét uitzicht op zee! Geweldig lekker om te zitten lezen in de zeewind! Eerst samen een late lunch gedeeld op het terras en daarna heerlijk gezwommen in de lauwe Golf van Bengalen. Wat een feest!
Mahesh heeft ondertussen bier gehaald voor in de ijskast op de kamer want vindt de prijs in de bar hier ook belachelijk. Veel poeha rond een meneer in het wit met bewakers erom heen die nogal arrogant om zich heen kijkt en zijn sigaretten achter hem aan laat bezorgen… We are not impressed... 's Avonds een prima buffet buiten op het terras genuttigd tussen de weinige gasten, het is echt rustig, en plannen gemaakt voor morgen. Om 8 uur horen we of we om 9 uur uitvaren om een ochtend te gaan snorkelen bij Pigeon Island. Over twee dagen is het volle maan dus het hangt helemaal van het weer af!
Donderdag 9 maart 2017 :
De boatman geeft groen licht en de zee ziet er ook rustig uit. Met nog 5 jonge mensen, een Nederlands stel, een Noors stel en een Fransman klimmen we in de boot die we eerst zelf het water moeten intrekken. Alles is gepast, van masker tot zwemvest, water en snacks mee en go! Twintig minuten varen en dan tegenover Pigeon Island eerst naar het strand waar betaald moet worden. Ochtendje snorkelen is 4000 RPS pp, zeg 28 euro, dus lekker voor de schipper die dan ook nog eens gids is en lekker meesnorkelt. Ik krijg een grote grijns als ik zeg dat hij wel een héél vervelende baan heeft…
We maken 3 snorkeltours met hem waarvan de eerste met een voor ons onbekend model blacktip haaien met zwarte strepen over de flanken zich twaalf keer presenteren voor onze neus. Hoeveel het er waren is lastig te zeggen want het water was niet geheel helder. Veel kapot koraal door de tsunami en nog wat meer kapot gemaakt door medesnorkelaars die erop gaan staan. Ook op het strand een kleine duin van aangespoeld kapot koraal. De tweede tour gaat naar de linkerkant met mooi hersenkoraal en soort paddestoel-koraal. Een schildpad peddelt langzaam mee totdat de Fransman zich als een potlood naar hem toe laat zakken...heeft het nog niet begrepen en nochtans net zijn Padi gehaald op de Philipijnen...Zijn enige vraag was of Bram hem met een haai op de film wilde zetten en als hij een haai zag speerde hij er naar toe!
Derde tour aan de andere kant van Pigeon Island met rotsen en koraal en veel vis in scholen en gemengd. Papegaaivissen, doktersvissen, trompetvissen, zeesterren, keizersvissen, tja eigenlijk elke koraalvis was wel vertegenwoordigd behalve dat prachtige kleine spul rond de koralen in de Rode Zee waar je eindeloos voor kan hangen. Mijn hart maakte een klein sprongetje bij het spotten van een model Napoleonvis die ik in die blauw met grijze kleur nog nooit gezien had! En het was er niet één, er kwamen er steeds meer..thuis eens opzoeken in de grote vissenencyclopie!Tussen de verschillende tewaterlatingen waren er bananen, koekjes en water...het leek bijna terug in de duiktijd haha.
Blij weer terug naar het hotel, zoet gespoeld en bij Mahesh in de auto naar de Dutch Bank Cafe, gevestigd in een oud VOC pand aan de natuurlijke haven van Trinco. Even geen rijst of noodles maar gewoon een hele goede burger gegeten met frites! Op naar het culturele middagje!
We beginnen bij een van de voornaamste hindoetempels van Trincomalee...de Kali Kovil. Het begint al goed bij de gopuram die bedekt is met kleurrijke beelden van goden en godinnen in allerlei houdingen. Wat we binnen te zien krijgen overstijgt alle verwachtingen...we hebben nog nooit een tempel gezien waar zoveel verschillende beelden bijna op elkaar gepropt zijn.
Het is werkelijk heel bijzonder en de ceremonie is in volle gang. We blijven bijna een uur in de tempel, er is gewoon veel te veel te zien en te beleven! Kali beheerst de tempel maar ook Ganesha neemt een zeer belangrijke plaats in in het geheel. Heel bijzonder!
We rijden door naar Fort Frederick, een Hollands fort, dat nog steeds in gebruik is bij het leger en dus op zich niet verder te bezoeken is.
Wel loopt er een weg doorheen, heel apart, en loop je langs kraampjes met van alles. Van religieuze souvenirs tot speelgoed en offergaven kom je tegen onderweg naar de Tirukoneswaram tempel gewijd aan Shiva, waarvan een reusachtig verguld beeld voor de ingang staat met natuurlijk Nandi zijn rijdier en de lingam (laten we zeggen de heilige penis van Shiva..). Toen de oorspronkelijke tempel door de Portugezen vernietigd werd en alle beelden in zee gegooid werden was de zeer heilige Swayambhu-lingam hetzelfde lot beschoren. In 1962 vond een duikteam de lingam op de zeebodem en werd het geplaatst in de herbouwde tempel van de jaren vijftig.
Overal monniken mét mobiel.. valt wel mee dat sobere bestaan. Op weg naar de Swamy Rock dartelen kinderen blij lachend om ons heen en we kunnen ze verblijden met hartvormige valentijnballonnen. Oma glundert en ouders manen elke keer weer tot nog een bedankje. Het pad loopt hoog langs de rotsen waar de bomen gevuld zijn met kinderbedjes, als gebed om een baby. Heel aandoenlijk, net als het 'familietafereel' van Shiva, Parvatti, Ganesh, Kanda en Nandi...nog nooit het ik ze zo samen gezien maar dat kan natuurlijk aan mij liggen.
De 130 meter hoge Swamy Rock of 'de sprong van de verliefde' is een gedenkteken van het Hollandse meisje Framcina van Rhede tot Drakesteyn die in 1687 van uit dit punt uit liefdesverdriet in de diepte sprong. Haar geliefde, een officier in dienst van de VOC voor uit naar een verre bestemming. Gelukkig overleefde ze de sprong en trad acht jaar later in het huwelijk...met een ander! Ook is dit dé plek om te bidden voor vruchtbaarheid en als offer een houten wiegje op te hangen.
We lopen terug in een stoet hele jonge monniken die duidelijk een uitstap hebben en bij de kraampjes wat mogen kopen. Het is een feest te zien hoe ze dingen uitzoeken van een auto tot een slangetje tot een Mickey Mouse sleutelhanger.
Mahesh wil de poort van het fort weer uitrijden maar even geduld, er zit een legerauto klem in de wel hele smalle poort!
We rijden naar de Common Wealth War Cementery waar onder de 328 graven 7 Nederlanders begraven zijn naast Canadezen, Britten, Indiërs en natuurlijk Sri Lankanen..allen gesneuveld eind 1945 door Japanse bombardementen. De beheerder komt meteen naar ons toegelopen voor uitleg en we complimenteren hem met hoe de keurig onderhouden de begraafplaats erbij ligt. Ik leg een franchipanbloem op de Nederlandse graven toch altijd weer bewogen door de onzinnige reden van het verlies van al deze jonge kerels van begin twintig.
Volledig opgewarmd terug in het hotel, het is nog steeds 37 graden en ik lekker weer de Bengaalse Golf in gedoken. Knapt een mens van op! Biertje uit de ijskast op het balkon en om 8 uur aan ons gereserveerde tafeltje beheerst gegeten want de burger was nog niet verdwenen… Verbrande delen (door het snorkelen weliswaar met T-shirt) braaf ingesmeerd en om 10 uur luiken dicht. Morgen lekker eerst rustig opstarten en dan om 11 uur gaan rijden naar de volgende safari...op olifantenjacht deze keer!
Oh, en de reuze belangrijke meneer in het wit die voor het eten bij onze kamer onder aan de trap stond te roken is de minister van Buitenlandse zaken die in Trinco een meeting heeft...de bewakers worden gedoneerd door de overheid tegen aanslagen. Ach zegt Bram, lijkt niet nodig...van zoveel roken gaat hij vanzelf dood...