Zondag 7 maart 2004 :
Met mijn oogdruppels in de hand vanwege ontstoken ogen (moet je maar niet twee dagen voor vertrek zo ijdel zijn om je wimpers te laten verven…zodat je zaterdagmiddag ook nog naar de spoedeisende hulp moet…) is het voor mij toch wel een barre vlucht in de droge lucht van de verder voortreffelijke Royal Jordan Airlines. 4 ½ uur later staan we in Amman en vinden onze transfer naar het Carlton Hotel. Een nogal onpersoonlijk hotel, achteraf gezien hadden we misschien beter een hotel buiten Amman gehad. Werkelijk niets gezelligs in de buurt om een hapje te eten en bijtijds naar bed voor een ‘huilerig’ nachtje…
Maandag 8 maart 2004 :
Onze huurauto staat voor de deur, niet echt een boeiend model maar het is altijd wel prettig niet als de opvallende toerist rond te rijden. Autoverhuurbedrijven hebben hier al van die opvallende namen…
Makkelijker gezegd dan gedaan want we krijgen het niet voor elkaar Amman uit te komen! Het begint al met de 4 baansweg waar geen lijnen zijn getrokken en men ook rijdt alsof het één geheel is…gewoon gaan rijden en achter je zien ze maar hoe ze het regelen lijkt het motto! Amman is gebouwd op 7 heuvels en we rijden gewoon van om ‘onze’ heuvel heen terwijl je toch het gevoel hebt steeds iets anders te proberen. Moet wel zeggen dat we in buurten geweest zijn waar nooit een toerist is geweest gezien de verbaasde gezichten van de inwoners haha. Opeens heeft Bram in de peiling hoe het in elkaar zit en duikt achter een andere auto aan een heel smal straatje in naar beneden waardoor we inderdaad op de volgende heuvel en tenslotte op de weg naar het noorden komen!
Jerash is al mooi van een afstand en het weer helpt daar zeker aan mee, stralend! Het is op een groep schoolmeisjes (en dus onze eerste kennismaking met “Hello, first time Jordan? Welcome to Jordan” gevolgd door een boel gegiechel) na heel erg rustig. Ze dansen en zingen in het Zuid theater en willen dolgraag op de foto. Dat Bram ze uitgebreid staat te filmen hebben ze helemaal niet door. Sta ik dan met mijn kleine pocketcamera…
Deze vakantie zal blijken dat door de situatie in Irak erg veel toeristen hebben geannuleerd en navenant veel mensen in de toeristenbusiness ontslagen zijn. Regelmatig zullen we alleen in een hotel verblijven…
Jerash is één van de topattracties van Jordanië en ligt in de Gilead heuvels. De meer dan 2500 jaar oude en originele tempels, theaters, pleinen, baden en straten van deze handelsstad liggen binnen de stadsmuren in een groene vallei.
Het hedendaagse Jerash staat nog steeds bekend als handelscentrum.
We vinden een lekker terrasje om wat te eten om vervolgens een dertig kilometer noord west te rijden naar Aljun (= Ajloun) voor de ruines van het 12e eeuwse Aljoun Castle (Qal ‘at Rabad) met een prachtig uitzicht op het lager gebied aan de voet van de berg. Kinderen zitten met de benen bungelend in de afgrond te klappen en te zingen…Bram griezelt ervan… Het kasteel is gebouwd om de handelsroutes tussen Jordanië en Syrië te beschermen en de vier torens wakkeren je verbeelding aan van de imposante indruk die het destijds moet gemaakt hebben.
Terug naar het hectische Amman waar we deze keer aan de kant van de ‘tuincentra’ binnenkomen waar de bermen vol staan met grote olijfolie blikken gevuld met bomen, planten en bloemen.
