11 oktober 2011 – Busanga Plains
Vroeg uit de veren en om kwart over 6 in de auto onderweg naar Busanga Plains, een tocht van 5 tot 6 uur, die begint met regen en veel olifanten. Prima(afgezaagde) auto en verpakt in een regenjas krijgen we een tocht die je met gemak lange game drive kan noemen. Busanga Plaines is een moerasgebied dat droogvalt in de wintermaanden en de enige plek in Zambia waar de sitatunga’s en cheeta’s op je pad kunnen komen (hetgeen helaas niet gebeurt). Na de winter is Tyron met een heel stel 3 maanden bezig om het op te zetten en na een kort seizoen van 3 tot 4 maanden duurt het weer 2 maanden om het af te breken….
Kingfishers, koedoe’s, zwijnen, hartebeesten, olifanten en we stuiten op een slapend leeuwenpaar. Akim rijdt bijna tot hun staart en we vinden het wat dichtbij...maar hij wil even checken of deze leeuw een oog is kwijtgeraakt...ja dus. Ze zijn totaal niet geïnteresseerd in ons...
Halverwege komen we de auto van Busanga Plains tegen en hebben met de terugkerende zussen ontbijt aan het water. Nog een mooie tocht te gaanmet veel wild en drie leeuwinnen, kingfischers, waterbokken,zebra’s, wildebeest, zwijnen, koedoe’s, bushbucks en soort van kerkhoven met termietenheuvels plus zeer veel tsetsevliegen, die helaas wordt afgesloten met onweer en veel water. Om de tsetsevliegen enigszins op afstand te houden wordt olifantenpoep verbrand in een blik achteraan de auto…
We worden hartelijk ontvangen door Tyron met een lunch en witte wijn. Hij wijst ons de tent en we worden verwacht om half 4 voor de thee met daaropvolgend de eerste gamedrive. Leeuwen die ’s ochtends gespot zijn vormen het hoofddoel van de gamedrive. Het betreft de Busanga pride die bestaat uit twee mannetjes met donkere manen en 3 leeuwinnen. Eentje is twee weken geleden bevallen van 3 welpen in een tent van een ander kamp (dat daarom de helft van het kamp moest sluiten) maar niemand heeft de welpen tot nu toe gezien. Moeders ligt er heel relaxed bij met opgezwollen tepels maar de welpen zijn wederom nergens te bekennen. Deze groep blijkt heel slecht te zijn in het opvoeden van welpen waardoor er de afgelopen 4 jaar slechts 2 groot geworden zijn dus ze maken zich hier grote zorgen over ze. Een andere leeuwin is gewond aan haar voorpoot (en oud), ziet er mager uit omdat ze niet meer kan jagen. Later vinden we een leeg huis van een terrapin en ’s avonds zullen we haar een volgende horen kraken. Het enige dat ze nog te pakken kan krijgen...zielig! De grootste leeuw ligt onder de boom met een aangevreten Puku en een gepikeerde leeuwin verderop die de Puku wel mocht vangen maar niet mag mee eten...
Terug in het kamp voor de borrel bij het haardvuur en Dennis vertelt wat we vanavond gaan eten.
Het smaakt heerlijk en daarna worden we begeleid naar de tent wat toch even wennen is. Luifels open zodat het een beetje kan doortochten en al snel laat de eerste hippo zich horen...’s ochtends vroeg komt hij als ‘grasmaaier’ voor langs hetgeen ons weer doet denken aan de eerste nacht in Bush Camp QENP.
12 oktober 2011
Klein ontbijt om half zes en om zes uur in de auto...gamedrive. Puku’s, koedoe’s,wratzwijnen, zebra’s, wildebeest met veel kalfjes en talloze vogels. Een luchtballon en helikopter lijken totaal misplaatst in deze vredige omgeving met af en toe het geknor van de nijlpaarden, het fluiten van de vogels en de antiloopachtigen en het ochtendconcert van de krekels. Het blik met smeulende olifantenpoep aan de achterkant van de auto moet de tseetseevliegen op afstand houden maar op bepaalde plaatsen is dat wel erg veel. Gelukkig in het Busanga Camp niet volgens Tyron maar ik word toch in mijn voet gestoken aan de eettafel...verdwaalde? Het is nog frisjes maar er liggen dekens in de auto waar we dankbaar gebruik van maken, morgen toch maar een windjack aan want die is de boosdoener.
Tyron geeft veel uitleg over de dieren en hun gewoonten maar ook over het plantenleven en de Plains in regentijd. Om half 10 wordt de eerste mannetjes leeuw gespot. Er zijn drie prides in Busanga Plains die gedomineerd worden door twee mannen, zwartgemaande leeuwen waarvan dit er dus eentje is. Hij is alleen om een rondje terratorium te maken en de zijne te markeren, tegelijkertijd zijn gebied controleren op eventuele concurrenten.
10 minuten voor terugkomst in het kamp vraagt Tyron of we willen douchen. Lijkt ons heerlijk dus het water wordt voorverwarmd en in het hangend vat in onze buitenbadkamer gedaan en is klaar voor gebruik bij aankomst. Heerlijk!
Lunchen en lekker rustig aandoen in de warmte om na een kop thee om 4 uur weer in de auto te zitten deze keer met Ference als gids en chauffeur. Hij wijst werkelijk elke vogel aan tot groot plezier van de 4 Amerikanen bij ons in de auto en tot ergernis van Bram die natuurlijk niet zoveel heeft aan vogels op de film. De meesten zijn ook wel erg klein... Nog een mooie Rock Monitor, Kafue Lechwes tot de oksels in het water van de floating river voor het papyrusbos en de dag wordt afgesloten met een sunsetter bij een prachtige zonsondergang.
Terug naar Dennis voor wederom een voortreffelijk diner en bijtijds de tent in, morgen is het immers weer vroeg dag. ’s Nachts loopt een leeuwin door het kamp maar wij slapen als ossen (en ruiken blijkbaar gelukkig niet zo!)
13 oktober 2011
Om half 7 heeft Ference de eerste vier leeuwen al gespot, open in het veld met een kudde puku’s alert in de buurt. Ze zitten onder de modder en lijken zeer geinteresseerd in de puku’s maar de moeder neemt de leiding en vertrekt met de andere leeuwin en twee sub-adults (een mannetje en een vrouwtje) achter haar aan. We volgen ze en zien de luchtballon landen waarna er mensen naar toe hollen. Tot onze verbazing lijken de leeuwen daar bang voor te zijn en verhogen hun tempo.
Ference vertelt dat ze inderdaad het niet op hebben met hollende mensen...laten wij nou net denken dat je dat nooit mag doen omdat je dan als prooi gezien wordt! We vertrekken richting Shumba camp waar gisteren voor het eerst de welpjes gezien zijn die daar 4 weken geleden geboren zijn. Moeder heeft ze verstopt in het gras omdat ze de eerste twee weken blind zijn. Onder aanvoering van een mannetje heeft de Shumba pride zich te rusten gelegd onder het dek van een hut die nu dus onbruikbaar is.
Welpjes laten zich niet zien en Ference zegt vanmiddag nog maar eens terug te gaan om te kijken of ze tevoorschijn zijn gekomen. Een zwarte mamba schiet over de weg de bosjes in...het is maar een kleintje, meter of 2...
Na de brunch doe ik lekker een tuk om de lariam te laten bezinken en Bram vecht tegen de slaap boven zijn boek, bang om te gaan slapen en die vanavond niet te kunnen vatten. Tijdens de middagdrive spot Ference al snel een olifant en rijdt direct die richting uit. Blijken er 5 te zijn, goed aan de maat en niet echt welwillend ons te ontvangen. Met wapperende oren en schel toeterend komen ze op ons af en Bram, die voorin de auto zit, kijkt naar Ference van ‘terug!’.
Ference kent de gedragingen zeer goed en trekt steeds weer op het goede moment op. Zeer indrukwekkend tafereel waarna ze zich terugtrekken in de bosjes. De leeuwen bij Shumbacamp hebben zich verplaatst naar een andere hut en 3 liggen nu gewoon op het balkon. De mannetjesleeuw en de gewonde leeuwin liggen in het gras en er gaat weinig vanuit. Een van de leeuwen staat op en gaat achter de bank zitten, kop op de rand, een ander strekt zich uit naast de salontafel. Dit zijn de bergklimmende leeuwen dus zo’n hoge veranda is voor hen geen probleem...betekent wel dat de hut niet gebruikt kan worden en ze zien er nog wel zo comfortabel uit! Nog even op zoek naar de welpjes maar helaas...
Het is al laat dus snel terug met Bram als spotter met het grote licht. Met het schijnsel van de olielampen langs het wandelpad naar ons kamp krijgen we een lekke band... Tyron komt ons met de andere auto halen en is deze keer gewapend want er lopen 3 leeuwen rond het wandelpad. Blijkt dat hijzelf ook nog even tussendoor gebeten is door een slang die hij meteen gedood heeft en dus kan laten zien. We voelen ons een beetje unheimisch om rond het vuur te gaan ziten voor de borrel met de leeuwen erom heen maar worden toch overtuigd dat het geen kwaad kan....
14 oktober 2011 – Busanga Plains > Mukambi Lodge
Gewone tijd voor de gamedrive op om na een klein ontbijt bij Tyron in de open Landrover te stappen voor de transfer terug naar Mukambi. Nog wat mooie dreigende olifanten onderweg maar vooral heeeel veel tseetsevliegen waartegen we ons proberen te beschermen met ons windjack en een deken want de olifantenpoep is nog te vochtit om effectief te zijn.
Halverwege bij het ‘hippomeer’ de rest van het ontbijt en verder op weg naar Mukambi, wat een saaie rit is deze keer. Lekker gedouched en gelunched en op voor een boottocht om lekker wat bij te komen van al het hotseklotsen in de auto’s. Het is heerlijk op het water met deze warmte in een windje en ook al is er niet veel te zien we genieten met z’n tweetjes op de boot.
Basil loopt rond in de compound van het personeel dus die krijgen we niet meer te zien. Een paar dagen daarvoor had hij van 12 tot 5 uur in de zitkamer gelegen...moet heel bijzonder zijn maar gaat het niet meer worden dus. Diner en koffers pakken en doodop naar bed...
