7 Onze reizen - Battambang

Onze reizen - Battambang


26 februari 2012

's Morgens spullen gepakt en de rekening gaan betalen en natuurlijk proberen nog wat van de reeds betaalde nacht terug te krijgen (tegen beter weten in bij Agoda die al negatief had teruggemailed) maar een Spaans stel aan de receptie pikt m’n verhaal op en zegt dat zij nog een nacht willen bijboeken en nemen de kamer cash over tot afgrijzen van de receptioniste...die overigens net had gezegd dat ik vrienden mocht bellen om de overnachting te ‘nuttigen’ na overleg met de manager op mijn reactie dat ik de overnachting met ontbijt cadeau ging doen aan een tuktuk-chauffeur.... Enfin, Spaans stel gelukkig en wij blij, ontbijten en wegwezen. Keurig om 9.05 opgehaald door een minivan en de bus vertrekt keurig om half tien met 1 tussenstop (en twee zielig aangereden kalfjes op de weg die er niet echt uitzagen het te overleven) om om half 12 in Kompong Chhnang aan te komen. Weer een andere omgeving onderweg...gelukkig wel met de traditionele dracht van de dames hier...een pyama! Met bloemen, Disneyfiguren of dieren...lekker allemaal in een pyama op de brommert en een hoed op met een mondkapje voor... Overal rekken met glazen flessen van Coca cola, Pepsi en Sprite, gevuld met (gestolen of gesmokkelde) benzine die een stuk goedkoper is dan bij de pomp! Iedereen heeft hier wel een handeltje; vrouwen zijn overdag thuis en als ze niet in een hangmat hangen (bijna elke hangmat is hier continue bezet) zijn ze aan het bijbeunen. En alles, werkelijk alles gaat hier in een plastic zakje...van ijs tot rijst tot soep tot brood tot...

Een zestal Belgen kijken verbijsterd naar buiten als we de bus uitstappen in Kompang Chnang en beginnen verwoed in hun lonely planet te bladeren wat hier dan wel te doen is! Rugzak om en lopen (warm!) naar een hotel, Sovann Phum hotel uit de Lonely Planet, en die laten een prima kamer zien met airco voor $15. Lekker rugzak af en lopen naar het centrum waar we een prima lunch krijgen voorgezet en lekker op de wind zitten. Frappant is dat er bijna geen tuktuk te zien is terwijl we er in PP mee dood gegooid werden.. . De serveerster die als enige Engels spreekt wijst de weg richting rivier en we lopen die kant op. Komen een grote wat tegen waar ik vervolgens heel venijnig gestoken wordt door geen idee wat. Doet vreselijk pijn en Bram zuigt de steek op mijn rug uit. De zwelling verdwijnt snel maar het begint branderig aan te voelen (voortaan maar de ‘reactiepillen’ in m’n rugzak meenemen ipv in de toilettas). We lopen terug want de rivier is hier niet te vinden. Iemand biedt zijn diensten aan maar Bram weigert achterop een brommer te gaan zitten dus we gaan lopen. Eerste stuk wat saai maar het werd steeds leuker en de brommermeneer (die ondertussen zijn vriend tuktuk had gebeld die nu achter hem reed) blijft achter ons aan rijden want gelooft nog steeds niet dat we die 4 km gaan lopen in die warmte...dus wel haha. Bijna bij de rivier komt een Vietnamees ons tegemoet dat hij ons wel wil meenemen in zijn slow boat naar de floating villages...$10...lang verhaal kort te maken, ik onderhandel het uit tot $5 voor een uur en we hebben een leuk tochtje met overigens wel een hoog voyeur-gehalte want je vaart bijna door de hutjes heen! Ook een manier van leven zegt Bram dan....niet voor mij graag! Er zijn bijna geen toeristen die hier stoppen dus we zijn een bezienswaardigheid op zich en de kinderen in de drijvende huisjes zwaaien hun armen uit de kom en lachen breeduit. Toch een tuktuk terug en lekker in de schommelstoel op de wind voor het hotel een koud biertje...vanavond maar lekker makkelijk hier ook eten (er is verder niet echt iets wat in aanmerking komt voor een Westerse maag en het gaat nog steeds zo goed!) en de kaart ziet er goed uit. Daarbij, we rollen vast weer zoals elke avond bekaf om een uur of 9 ons bed in! De bustickets naar Battambang bij GST zijn gekocht en morgen om 9 uur worden we opgepikt.
27 februari 2012 – verjaardag Jessica!

Beetje te laat opgepikt en duidelijk anders dan Soraya met alleen maar (sterk ruikende) Cambodjanen in de bus en de buschauffeur gebaart meteen dat we maar op stoel 1 en 2 net achter hem moeten gaan zitten ipv op 11 en 12 halverwege de bus. Gaandeweg pikken we meer mensen op en staat het gangpad achterin ook vol...zal dus wel de reden van de verplaatsing zijn. Na 5 minuten meteen al een soort van ontbijtstop (sommigen zitten natuurlijk al in de bus vanaf PP) in een gribus van een zaakje. Blijf lekker in de bus zitten en Bram strekt de benen. Chauffeur heeft er flink de sokken in en om half 1 zijn we in Battambang. Staat een man fanatiek te zwaaien met een bord van ons hotel free pick-up, wassen neus want ons Asia hotel is aan de overkant van de straat. Prima hoekkamer en we spreken met David af om om 4 uur naar de bamboe trein te gaan ten zuiden van de stad (toeristische happening die over zo’n 2 maanden stopt omdat hij uit elkaar valt en de overheid er een echte spoorlijn wil realiseren). Noodles op dakterras van zusterhotel Royal en in de tuktuk voor een kleine 20 minuten. $5 pp voor de bambootrain, doe je ogen dicht en zie een rietmat die over een frame ligt hetgeen op 2 wielassen (los) ligt en een grasmaaier als aandrijfmoter. In kleermakerszit erop en hij scheurt er vandoor over een traject van 14 km over een meestal niet aan elkaar sluitend spoor. Het gaat hard, je knalt het spoor over (gelukkig niet eraf weten we nu...) en eigenlijk zie je geen klap van de omgeving die achter de bosjes ligt...Wel een belevenis als er ook eentje van de andere kant komt want dan moet de bamboemat eraf, wielassen eraf en aan de andere kant van de tegenligger weer op elkaar gelegd. Geloof niet dat er veel verloren gaat aan het stilleggen van deze attractie... We spreken met David af dat morgen een vriend van hem ons een hele dag zal rondtuktukken naar de Wats buiten Battambang waar je voornamelijk komt voor het landelijk gedoe om de stad heen. Afkoelen op de kamer, lezen en Jessica gebeld.

’s Avonds langs de centrale markt gelopen naar White rose restaurant waar we heerlijk op het balkon zaten met zicht op de ‘straat van de restaurants’, jaja je moet maar op zo’n naam komen voor een straat. Lekker gegeten en ons verbaasd over de tijd die een jong stel kwijt was met het afbreken van hun stoepwinkeltje (zo’n anderhalf uur en je weet dat het de volgende dag weer opgebouwd moet worden 7 dagen per week), stoep aanvegen om het keurig achter te laten en de twee zwaar beladen karren naar huis duwen. Zij was al een paar keer naar huis gegaan met rekken, krukken en de trafo op de brommer... De buren hadden het makkelijker, wel veel inpakken maar de basis bleef staan!

28 februari 2012

Geweldig ontbijt schreven sommige gasten in de reviews...zijn de meningen over verdeeld! Mijn baguette kaas was een (heerlijk vers) stokbroodje met 1 partje la vache qui rit! Ik kreeg er weliswaar eentje bij toen ik zei dit wel erg mager te vinden maar toch! Bram had baguette met omelet/kaas waarvan de kaas overigens ook bestond uit zo’n partje, dus toen had ik er 3 haha. Dacht eens een dag geen eieren te eten nu dit op de kaart stond, morgen maar weer wel...

C-jing kwam keurig om 9 uur aangescheurd, hij was net klaar met de verzorging van zijn 1 week oude dochter en apetrots! Had de hele nacht praktisch niet geslapen en dronk bij de eerste stop daarom al red bull en kon niet wachten om weer volledig aan het werk te gaan want dan hoefde hij overdag niet naar het gehuil te luisteren. Eerst naar het noorden van de stad, naar Wat Ek. Leuke route door allemaal kleine gehuchten en veel groen. Gelukkig ook wat groene rijstvelden met zomerrijst, pinda’s, jackfruit en kokosnoten. Eerste stop bij de krokodillenboerderij. Getver, zullen nooit mijn favoriete beesten worden en dan zoveel bij elkaar! 600 hadden ze er! Allemaal voor de Thai en Chinezen voor het vlees en de oudere modellen die geen eieren meer leggen voor tassen en schoenen. Een klein krokodilltje levert $25 op, een joekel ongeveer $150. 1 voordeel, voor die prijs hoef je ze niet zelf te vangen...wel $2 pp betalen om ze te mogen zien!

Volgende stop betreft het proces van rijstvellen maken, een happening die van familie op familie wordt doorgegeven en eigenlijk alleen hier voor de hele regio gemaakt wordt. Twee vrouwen maken samen zo’n 2000 van die loempiavelletjes per dag die op grote roosters in 20 minuten drogen. Voor 100 vellen vangen ze $1. C-jing duikt van de doorgaande weg af en dat is echt een leuk stukje Cambodja waar de tegenstellingen van aangeharkt en een bende rond de hut ook blijven bestaan...
Wat Ek bestaat naast de oude ruines waar we in moeten klauteren uit een mooi uitgevoerde pagode met een reus van een Boeddha-beeld van 25 meter hoog ernaast. Ruines zouden prachtig zijn, tja meningen verschillen maar het was wel een hele vredige plek en de nieuwe tempel wel erg mooi (helaas weer dicht). In tegenstelling tot Laos waar eigenlijk elke wat open was zijn ze hier allemaal dicht. Volgens C-jing zijn ze alleen open op speciale dagen en dan gaan er eigenlijk alleen nog maar ouderen naar toe om te bidden. De volgende generaties richten thuis hun (5) plaatsjes in om te bidden. De watten sluiten hun deuren omdat kinderen er anders in spelen en er een bende van maken...volgens C-jing! Terug langs een deels andere route en via de drukke rondweg van de stad waar het recht van de sterkste helemaal overheerst richting Wat Banan, 25 km ten zuiden van Battambang. Deze weg wordt als heel bijzonder en prachtig aangegeven maar alhoewel leuk, vonden we de trip van de ochtend specialer en boeiender. Om 1 uur bij Wat Banan en eerst maar even lekkere fried noodles met kip en groenten gegeten voordat de trappen beklommen werden. Bram haakte af op het eerste plateau en heeft afgezien van het vele zweten naar het tweede niet heel erg veel gemist. Het panorama werd wederom belemmerd door de bomen rond de top van de berg en je kon de andere kant niet via het pad naar beneden vanwege de mijnen. Terug naar de stad via de enige winery in Cambodja waar een dure proeverij wordt aangeboden en flessen rode wijn voor $15 per stuk. Voor beiden bedanken we vriendelijk en C-jing zet ons voor het hotel af om 4 uur. Drankjes inslaan voor in de ijskast en voor morgen onderweg, bustickets naar Siem Reap gekocht (de afsluiter van Cambodja voor 5 dagen) en straks maar weer lekker op het balkon van White Rose wat eten. Zal wederom niet laat worden vanavond als ik naar de boeklezer (slaper) naast me kijk....