Onze reizen - Northbound 1

Zondag 27 oktober 2013 :

Half 8 in de tank op weg naar Schiphol door de hozende regen. Hopen dat dit geen voorbode van het weer in Noorwegen wordt. Stormachtig vluchtje wordt er door de piloot voorspeld maar het valt allemaal reuze mee en eerder dan de geplande tijd landen we in Bergen. Meteen een eerste tip voor toeristen naar Noorwegen, zet maar in de gids...als Noren het vliegtuig uitkomen stormen ze direct naar de Duty Free shop en slaan tassen vol met alcohol in. Hier mag je dat dus ook doen bij aankomst! Startfoutje van ons...we staan al bij de band en de deur is hard achter ons dichtgeslagen. Hebben het eigenlijk pas in de gaten als de Noren bedolven onder rode plastic zakken door de deuren komen haha. Bus naar het centrum waar de chauffeuse ons toch nog vergeet af te zetten...maar ach, het centrum van Bergen is zeer overzichtelijk en we lopen zo naar ons P-hotel.

De zon schijnt zelfs dus meteen na het broodje van de Subway op de kamer maar gaan lopen naar het treintje van de Floibanen om in 7 minuten boven op de Mount Fløyen te staan.

Machtig uitzicht over Bergen en de fjorden eromheen en net op tijd want de eerste wolken drijven vanaf zee weer over land binnen. We hebben een enkeltje genomen om terug te lopen, een klein uurtje. Mooi aangelegd pad langs bergwanden en indrukwekkende boompartijen met af en toe weer een prachtig overzichtspunt. En allemaal droog!

Ook zeker een Bergens leermoment want praktisch iedereen, jong en oud, loopt hier in een hardloopbroek met sportschoenen. Je vraagt je alleen af wie er werkelijk gaat hardlopen want er zijn slechts enkelen die naar beneden spurten en sommige helden die naar boven pezen! Het is de hang out voor de zondag duidelijk...

Terug in het centrum meteen maar even de belangrijkste bezienswaardigheden meegenomen...je weet nooit wat voor weer het morgen is! Bergen heeft de twijfelachtige naam de regenrijkstestad te zijn van Europa...grapjes ten overvloed hierover. 'Kinderen worden geboren met een paraplu in de hand' en 'honden blaffen naar iedereen die geen paraplu bij zich heeft'. De leukste vind ik zelf eigenlijk de vraag aan een kind : Stopt het hier ook wel eens met regenen? Weet ik niet, ik ben pas 8...
Enfin, Bryggen...In deze wijk hadden de Hanzeaten hun kantoren. Dicht op elkaar gebouwde panden waarvan de meesten in 1702 in vlammen opgingen. Het bekende rijtje houten (scheve) huizen van Bergen is nu opgenomen in de werelderfgoedlijst van Unesco (maar wat niet zo langzamerhand zeggen wij wel eens tegen elkaar).

Langs de vismarkt en grote catamaran ferries lopen we rond Vägen, het 'binnenwater' van Bergen, omdat we menen een van de schepen van de Hurtigruten gezien te hebben vanaf Fløyen.

Foutje, verkeerde kant van het schiereiland dus we steken over door liefallige straatjes met houten huizen naar de Hurtigruten kade. Het begint te spetten en we checken de looptijd tot het hotel vanaf hier, 5 minuten.
Biertje gekocht bij 7-eleven en even pauze op de kamer. In de regen naar Dickens om zeer duur prima te eten en snel terug naar het hotel...we zijn bekaf. Jammer dat onze bovenburen er een sport van maken tot heel laat met korte driftige stapjes boven ons heen en weer te bonken...

Maandag 28 oktober 2013 :

Gelukkig toch nog goed geslapen (Bram wil thuis ook zo'n zacht bed) en het ontbijt hangt aan de deur. Thee beneden te halen. We hebben alle tijd want het stroomt van de regen...en we zijn helemaal blij dat we gisteren al de highlights hebben gedaan.
Het lijkt wat droger te worden en we lopen berg op en af naar het zee aquarium...wat gesloten is op maandag...wellicht handig om in een reisgids te zetten. We zijn niet de enigen want in het mooie kleine park achter het aquarium aan het water lopen meer toeristen en zoveel zijn er eigenlijk niet te vinden in Bergen. Terug naar Brygen om op de vismarkt een broodje vis te eten bij ‘Fish me’ bijna onder een dubbele regenboog.

In het park rond het zoetwaterbekken Lille Lungegårdsvann begint het maar weer eens te regenen dus we besluiten op zoek te gaan naar de Vinmonopolet (staatswinkel voor alcohol) om wijn in te slaan voor op de Hurtigruten. Gewapend met twee pakken terug naar het hotel om de rugzakken op te pikken en maar 5 minuten is het nog lopen naar de Hurtigruten terminal.

Er is praktisch niemand dus de rugzakken zijn snel ingechecked en kijken we naar de veiligheidsinstructies op film. Om 4 uur mogen we aan boord waar om half 6 wordt omgeroepen dat alle hutten klaar zijn. We regelen ons account, onze koffie en thee deal waarbij je voor 12 dagen betaalt en oeverloos thee en koffie kan slobberen uit je Hurtigrutenmok en drinken een biertje. We zitten op dek 4 en de hut is prima en reuze schoon. Spullen in de kasten, wijntje erbij en programma's lezen.

Om 19.00 wacht ons een heerlijk buffet met de nadrukkelijke mededeling dat andere avonden een 3-gangen menu geserveerd zal worden. Het wijnarrangement voor de hele trip vinden we werkelijk te duur voor woorden en jaja, de kinderen zullen trots op ons zijn, we drinken water bij het diner! Aansluitend volgt een verhaal van de excursie leider met doen en laten op de boot en de excursies in het amphitheater precies boven onze hut (weten we meteen dat we geen luidruchtige bovenburen hebben want verder gebeurt hier helemaal niets). Beetje lezen in de hut en luiken dicht terwijl de kapitein ons richting Torvik loodst.

Dinsdag 29 oktober 2013 :

Wekker op 7 uur, half acht ontbijt om klaar te staan voor Ålesund waar we maar 3 kwartier de tijd hebben vanochtend.

Niet erg want het hoost van de regen. Toch maar even het centrum in, de boot legt er praktisch aan, want als we hier op de terugweg aan het eind van de middag terugkomen is het wellicht al donker (en dat blijkt te kloppen). Heel andere plaats dan we ons voorgesteld hadden en in die grijze wolk niet echt een plaatje. De okerkleurige Ålesund kirke op de heuvel tegenover de Aksla steelt nog het meest de show.

Aangezien de Geirangerfjord in het herfst/winterseizoen niet bezocht wordt staat voor 12 uur de Hjørundfjorden op het programma. Niet zo smal en steil als de grote favouriet maar desalnietemin prachtige natuur met bomen nog in herfsttooi als plukken bos op de rotsen die met mos bedekt zijn. Zoveel kleine stroompjes die samenvoegen tot een watervalletjes die op dit moment behoorlijk gevoed worden door de onaflaatbare regen...

Gelukkig is er dek 6, ook het wandeldek genaamd, waar je overdekt staat en sommigen oeverloos rondjes lopen voor de nodige beweging. Het is aangenaam rustig want er zijn maar ongeveer 150 passagiers aan boord dus de boot is nog niet voor 1/6 vol! Overal ruimte en rust! Ons eindpunt in de Hjørundfjorden is Urke waar wij de bustour niet hebben geboekt. Deze brengt je verder het fjord in maar als we de wolken zien hangen zijn we blij dat we niet mee hoeven. We dachten de tender naar het plaatsje te nemen maar het valt met bakken uit de lucht en het ziet er niet echt spannend genoeg voor uit om doornat te worden. Lekker lezen met een kop thee dus na een prima lunch.
Ik ben helemaal gesloopt en ga lekker siësta houden terwijl Bram gaat staan kleumen op dek 6 en met steenkoude handen en lijf terug komt. Lekker warme chocolade mee voor op het achterdek waar we droog en uit de wind zitten.

Het is nog steeds zwaar bewolkt en dus gewoon te donker om terug in Ålesund de Aksla op te klimmen, 412 treden, waarvan we boven niets meer zullen zien behalve wat lichtjes. Om kwart voor zeven blaast de kapitein weer 3 keer voor vertrek en schuiven wij aan voor ons eerste 3-gangenmenu...

Woensdag 30 oktober 2013 :

Lekker geslapen met nogal golven midden in de nacht tijdens een stuk over open zee. Ontbijten om half 8 met uitzicht op de Noorse kust met gelukkig bijna geen mist zoals gisteren. Om 8.15 wordt er aangelegd in Trondheim(het oude Nidaros), de derde stad van Noorwegen en staan wij startklaar voor onze 'eigen excursie' te voet in plaats van met de Hurtigrutenbus.

Het is nog vroeg dus eerst maar klimmen naar de Kristianstenfestning, een fort gebouwd door generaal Cigignon ter bescherming tegen invallen vanuit Zweden. Vanaf 1816 is de vesting niet meer in gebruik en ook buiten het hoogseizoen niet open maar we hebben vanuit het parkje eromheen wel een prachtig uitzicht over de stad. We volgen de joggingroute maar zijn blij dat we gewoon naar boven mogen lopen en niet hoeven te joggen. Je stijgt snel!

We zakken af richting het centrum waar we via de Gamle Bybro, een roodgeschilderde brug over de Nidelva gebouwd na de brand van 1681 de kathedraal al zien liggen. Langs de Nidelva staan de kleurrijke havengebouwen die weer opgebouwd zijn na de verwoestende brand van 1681.

De Nidarosdomen uit 1093 was de eerste stenen kerk van Noorwegen, werd in de loop van twee eeuwen steeds verder uitgebreid om uiteindelijk het mooiste voorbeeld van de gotische bouwkunst van Noord Europa te worden.

De rijkversierde westgevel bevat talloze beelden van heiligen, koningen, bisschoppen en bijbelse figuren. Ook 'niet echt wereldse' figuren staan er trots tussen...

Op dit moment wordt het gigantische orgel gerenoveerd wat een apart gezicht geeft...al die schoongemaakte pijpen in een rek op de grond!
Het op één na grootste houten gebouw van Scandinavië is het Singsaker-studentenhome met de Stiftsgården, waar wij niet echt van onder de indruk zijn. Dus via de vinomonopolet terug naar de Trollfjord waar we keurig op tijd binnen zijn voor de afvaart van 12.00 uur. Net buiten de stad langs Munkholmen, het Monnikeneiland met zijn vesting, een eiland dat nu alleen nog gebruikt wordt voor ontspanning en zwemmen.

We 'moeten' weer lunchen en dan volgt een middag en avond op de boot voor een beetje saai stuk. T Gelukkig komt er wel een zee-arend voor het raam waar we zitten te lezen zweven. Tuurlijk hebben we nu net een boek bij ons en geen camera... In een 'latere leesstand' nog een gigantische hagelbui en rukwinden...kunnen we maar gehad hebben! We passeren de achthoekige, rode vuurtoren Kjeungskjaer van 20,6 meter hoog die tactisch tussen een paar kleine eilandjes staat waar je in het donker toch vervelend terecht zou komen.

Dit gebied van de Forhavet (Fro-zee) met eindeloos veel eilandjes en klippen met rijke visgronden leidt ons naar de bijzondere doorvaart door Stokksundet, een smalle doorgang naar een kleine baai en dorp waar een grote brug opeens opdoemt uit het niets.
De zon gaat onder en het avondritueel start weer op...

Met 1 groot verschil! Om half 10 hebben we al het licht uit gedaan en vallen prompt in slaap om tegen half 1 's nachts wakker getoeterd te worden voor het noorderlicht op stuurboord. Bram gelooft het allemaal wel en kijkt uit het raam...het noorderlicht was toch pas mogelijk gedurende de 4e, 5e en 6e nacht? Ik kleed me als een speer aan, Bram monteert mijn camera op zijn statief en ik ga een uur staan blauwbekken op dek 9 en probeer dit vast te leggen op foto. Moeilijk op een boot die blijft bewegen en tussendoor ook nog aanlegt in een haven met veel licht...en koud!!! Maar absoluut een ervaring op zich!